Polska jest na 1 miejscu w Unii Europejskiej i 2 na świecie pod względem skali odbudowy rynku pracy w czasie pandemii COVID-19 – poinformował Polski Instytut Ekonomiczny, odnosząc się do najnowszego raportu Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP).

Według danych MOP w wyniku pandemii w 2020 r. liczba przepracowanych godzin pracy spadła na świecie o 8,9 proc. licząc r./r. Utracone godziny pracy obrazują skalę zmniejszonego zatrudnienia, zarówno w wyniku zmniejszenia wymiaru czasu pracy przy zachowaniu zatrudnienia, jak i w efekcie całkowitej utraty pracy.

Bilans dwóch lat kryzysu COVID-19 (2020 i 2021) w skali świata ma sięgnąć aż 125 milionów utraconych miejsc pracy, w przeliczeniu na pełne etaty. Oznaczać to będzie, że liczba przepracowanych godzin spadnie globalnie o 4,3 proc. W krajach G-20 spadek ten na koniec 2021 r. ma wynieść 3,4 proc., a w krajach UE 2,7 proc.

Zaznaczono, że tylko 9 na 189 krajów – zdaniem analityków Międzynarodowej Organizacji Pracy, zwiększy liczbę godzin pracy na koniec 2021 r. w porównaniu do okresu sprzed COVID-19. Najlepszy wynik na świecie ma osiągnąć Norwegia, która zwiększy liczbę godzin pracy o 4,5 proc. względem IV kwartału 2019 r.

Polska znalazła się na pierwszym miejscu w UE i drugim na świecie w prognozach Międzynarodowej Organizacji Pracy, pod względem skali odbudowy rynku pracy w okresie kryzysu COVID-19.

– W 2020 r. spadek liczby przepracowanych godzin wyniósł w naszym kraju 2,1 proc. i był najniższy w całej UE i trzeci najniższy w skali globu – wskazał Andrzej Kubisiak, zastępca dyrektora Polskiego Instytutu Ekonomicznego.

Według najnowszej prognozy MOP, na którą powołuje się instytut, pod koniec 2021 roku w Polsce liczba przepracowanych godzin pracy ma zwiększyć się o 2,4 proc. Poza Polską jedynie dwa kraje Unii Europejskiej – Chorwacja i Słowenia, mają odnotować na koniec br. pozytywny bilans przepracowanych godzin pracy, względem okresu sprzed pandemii COVID-19.

W krajach o wysokim i średnio-wysokim dochodzie, a więc tych o wyższej dostępności do szczepień, doszło do odbudowy zatrudnienia, podczas gdy w pozostałych krajach sytuacja nie uległa tak wyraźnej poprawie lub odnotowywano spadki przepracowanych godzin.

Jednym z elementów poddanych analizie w raporcie jest wpływ wdrożenia pakietów fiskalnych na osłanianie uderzenia kryzysowego na rynki pracy, które – jak szacuje Międzynarodowy Fundusz Walutowy (organizacja zajmująca się kwestiami stabilizacji ekonomicznej), wyniosły 16,9 bln USD. Tyle, że 86 proc. z tych środków zostało skoncentrowane w gospodarkach rozwiniętych.

– Część mniej zamożnych krajów nie mogło pozwolić sobie na długotrwałe działanie pakietów osłonowych, co bezpośrednio przełożyło się na uderzenie w ich rynki pracy. W ten sposób powstała „luka w bodźcach fiskalnych”, która przełożyła się na nierówną trajektorię procesu ożywienia gospodarczego – wskazał Kubisiak, oceniając, że zwiększenie bodźców fiskalnych o 1 procent rocznego PKB zwiększyło roczną liczbę godzin pracy o 0,3 punktu procentowego. Ta zależność była widoczna w przypadku Polski, której pakiet pomocowy przekroczył 7 proc. PKB. Należy dodać, że „dosypanie” pieniędzy dało impuls inflacyjny (7 proc.), ale alternatywą było cięcie etatów, czyli większe bezrobocie.

Przypomnijmy, że Polskim Instytucie Ekonomiczny powstał w 2018 r. w miejsce Instytutu Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur – Państwowy Instytut Badawczy. Ten publiczny think tank ekonomiczny Zajmuje się on dostarczaniem analiz i ekspertyz do realizacji Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju, a także popularyzacją  badań naukowych z zakresu nauk ekonomicznych oraz społecznych w kraju i za granicą. Obszary badawcze Polskiego Instytutu Ekonomicznego to przede wszystkim handel zagraniczny, makroekonomia, energetyka i gospodarka cyfrowa oraz analizy strategiczne kluczowych obszarów życia społecznego i publicznego w Polsce.  

(fot. StockAdobe)