Aż 2/3 Polaków uskarża się na symptomy wypalenia zawodowego, a 3/4 odczuwa wzrost poziomu stresu w życiu codziennym. Dużą rolę w pogłębianiu się problemów psychicznych związanych z pracą odegrała zmiana jej modelu i czasu trwania, a w rezultacie zaburzenie równowagi pomiędzy obowiązkami zawodowymi, a życiem prywatnym. Te niepokojące zmiany wskazują na konieczność działania, w szczególności ze strony pracodawców.

Wypalenie zawodowe, przepracowanie, wyczerpanie czy przewlekły stres dotykają coraz większej liczby osób. W miarę ignorowania roli odpoczynku i braku działań redukujących stres, narzucamy sobie coraz wyższe wymagania i standardy. Często pomijamy fakt, że nasz organizm ma uzasadnioną potrzebę zarówno regeneracji fizycznej, jak i psychicznej.

Upowszechniający się model ciężkiej pracy zaburza naturalny rytm regeneracji organizmu po wysiłku przede wszystkim emocjonalnym i intelektualnym. 75 proc. Polaków cierpi z powodu codziennego, narastającego stresu, a 74 proc. pogorszenie zdrowia psychicznego. Według danych GUS, z problemami psychicznymi boryka się w Polsce nawet 6 mln osób, a jedynie 1,6 mln z nich korzysta z pomocy profesjonalistów.

Pracodawcy coraz częściej zdają sobie sprawę z wagi problemu jakim jest dbałość o dobrostan swoich pracowników. Jednak wszystkie inicjowane przez nich programy wymagają aktywności ze strony zatrudnionych.

Zdaniem ekspertów, wypalenie zawodowe stanowi złożone zjawisko, mające istotny wpływ na różne aspekty pracy, włączając w to obszar BHP. Zmęczenie psychiczne i fizyczne powoduje, że pracownicy są bardziej narażeni na urazy i wypadki w miejscu pracy, ponieważ ich reakcje są spowolnione, a umiejętność szybkiego podejmowania decyzji jest ograniczona. Pracownicy mniej zaangażowani w pracę są mniej skłonni do współpracy, co również nie pozostaje bez wpływu na ogólny stan bezpieczeństwa.

Aby lepiej poradzić sobie z tymi problemami musimy mieć świadomość i chęć, by zrozumieć swoje emocje oraz podjąć działania, które poprawią nasz szeroko pojęty dobrostan. Te działania to na przykład:

• Samowiedza: zwracaj uwagę na swoje uczucia i zachowania. Rozmowa z bliskimi osobami lub specjalistą pomoże w lepszym zrozumieniu własnych emocji.
• Odpoczynek i równowaga: zapewnij sobie odpowiednią ilość odpoczynku, snu i czasu dla siebie.
• Wsparcie społeczne: nie bądź zbyt dumny, aby prosić o wsparcie. Porozmawiaj z bliskimi, przyjaciółmi lub kolegami z pracy o swoich uczuciach i zmartwieniach. Dobrze jest dzielić się obciążeniem z innymi.
• Ustal cele: określ krótkoterminowe i długoterminowe cele zawodowe, które chcesz osiągnąć. Celowe działanie może pomóc w przywróceniu poczucia sensu w pracy.
• Rozmowa z przełożonym: jeśli odczuwasz wypalenie zawodowe, porozmawiaj z przełożonym o swoich obawach i potrzebach. Otwarta komunikacja może przyczynić się do znalezienia rozwiązań.
• Szkolenia i rozwój: zainteresuj się szkoleniami i możliwościami rozwoju zawodowego, które pomogą Ci rozwijać umiejętności i zwiększyć motywację w pracy.
• Przerwa od pracy: jeśli to możliwe, weź krótką przerwę od pracy, aby odświeżyć umysł i naładować baterie.
• Poszukiwanie pomocy profesjonalnej: jeśli objawy są poważne i nie ustępują, skonsultuj się z psychoterapeutą lub psychologiem, którzy pomogą Ci zrozumieć przyczyny i zaleca odpowiednie terapie.

Źródło: portal prawo.pl

Źródło: https://www.seka.pl/wypalenie-stres-przepracowanie-czas-na-reakcje/

Projekt otrzymał dofinansowanie z Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu „Dialog społeczny – godna praca”.