Dyskomfort cieplny to bardzo poważny problem, występujący zdecydowanie zbyt często w biurowej przestrzeni pracy, zwłaszcza wtedy, gdy wprowadzane są w niej zmiany w rozmieszczeniu stanowisk pracy w stosunku do warunków oryginalnie zaprojektowanych.

Bardzo częstą sytuacją jest taka modyfikacja przestrzeni pracy, podczas której nie są brane pod uwagę czynniki wpływające na komfort cieplny pracowników, co może powodować np. odczucie przeciągu, jeżeli biurko ustawione jest zbyt blisko nawiewnika lub jeżeli nie uwzględni się przy montażu klimatyzacji zamocowania urządzenia na odpowiedniej wysokości. Parametry powietrza nawiewanego zmieniają się również w sytuacji, w której w pomieszczeniu pracy przebywa więcej osób niż założono w projekcie, co niestety w praktyce nie jest sytuacją rzadką.

W środowisku umiarkowanym nie występuje zagrożenie zdrowia pracowników, jednakże warunki środowiska w pomieszczeniach mogą być odbierane przez człowieka jako niekomfortowe i choć zapewnienie odczucia komfortu cieplnego wpływa na jakość i efektywność wykonywanej pracy. Wbrew pozorom lokalny dyskomfort cieplny występuje bardzo często, jednak nie jest on prosty do zdefiniowania. Pracownicy skarżą się, że „coś jest nie tak”, ale nie potrafią precyzyjnie nazwać i scharakteryzować swoich odczuć.

Do głównych czynników wpływających na odczucia komfortu cieplnego w pomieszczeniach zamkniętych należą temperatura otaczającego powietrza, ilość ciepła wytwarzana przez organizm na skutek wykonywanej czynności oraz procesów metabolicznych (wydatek energetyczny), odzież, temperatura powierzchni otaczających, względna prędkość przepływu powietrza w strefie przebywania, wilgotność względna otaczającego powietrza.

Norma PN-EN 15251:2012 zaleca klasyfikację pomieszczeń w zależności od poziomu oczekiwań względem warunków mikroklimatu panujących w pomieszczeniu. Lokale biurowe nowo budowane oraz modernizowane odpowiadają kategorii II (normalny poziom oczekiwań), natomiast istniejące kategorii III (umiarkowany poziom oczekiwań).

W zależności od wyboru kategorii obiektu norma PN-EN 15251:2012 zaleca, aby temperatura powietrza w okresie zimowym i letnim przyjmowała następujące wartości (klasa I najwyższy komfort:

• klasa I: zima 21°C; lato 25,5°C;

• klasa II: zima 20°C; lato 26°C;

• klasa III: zima 18°C; lato 27°C.

Norma PN-EN 15251:2012 podaje w okresie zimowym zalecaną wartość wilgotności względnej w zakresie 15–70%.

Źródło informacji: CIOP i PIB