Na czym w negocjacjach polega metoda happy – happy?
Wszyscy zapewne słyszeli o win-win, czyli metodzie, która ma przynieść satysfakcję wszystkim zaangażowanym w proces negocjacyjny stronom. Świat jednak się nie zatrzymał, negocjacje też nie. Proces negocjacji poddawany jest nieustannym badaniom. Dziedzina się rozwija, pojawiają się innowacyjne podejścia.
Metoda happy-happy skupia się na relacjach, na zadowoleniu uczestników procesu i na współpracy podczas negocjowania, ale też w przyszłości.
Autor tej metody twierdzi, że nastrój, samopoczucie negocjujących osób ma ogromny wpływ na końcowy efekt procesu. Udowadnia, że dzięki pozytywnemu nastawieniu i dobremu humorowi łatwej nam rozwiązywać problemy i dochodzić do satysfakcjonującego strony konsensusu.
Proponuje on pięć kroków doprowadzających do happy-happy:
- Krok 1 – Pozytywne nastawienie.
Zadbaj o nie.
Są różne drogi – można zjeść coś smacznego, można posłuchać ulubionej muzyki, można poświęcić chwilę na trening. Najprościej chyba jest się po prostu uśmiechnąć.
- Krok 2 – Zastanów się!
To przygotowanie do negocjacji, analiza sytuacji, wskazanie celów negocjacyjnych obu stron, wreszcie drogi/sposobu, w jaki strony te będą próbowały swe cele osiągnąć.
- Krok 3 – Zbuduj relację
Tu ważne jest nawiązanie dobrego kontaktu i zbudowanie odpowiednej atmosfery. Zadawanie pytań i aktywne słuchanie bardzo w tym pomagają.
- Krok 4 – Mów jak należy
Podczas wypowiedzi należy mówić o prawdziwych potrzebach (nie stanowiskach czy punktach widzenia) i o możliwych alternatywach.
- Krok 5 – Przygotuj Plan B
To akurat nic nowego, bowiem konieczność posiadania alternatywy jest w procesie negocjacyjnym obowiązkowa. Tyle że autor opisywanej metody stawia raczej na plan B, czyli inną, nową ścieżkę porozumienia z obecnym partnerem negocjacyjnym, a nie standardową BATNA, czyli rozwiązanie na wypadek, kiedy obecne negocjacje zakończą się fiaskiem.
Pomysłodawcą tej metody jest Lars-Johan Age, doktor ekonomii Wyższej Szkoły Handlowej w Sztokholmie. Studiował negocjacje na Harward Law School, współpracował z negocjatorami szwedzkiej policji oraz FBI. Analizował metody pracy czołowych negocjatorów w biznesie oraz dyplomacji.
