Ergonomia korekcyjna stanowi ważne pojęcie w słowniku BHP. Stoi za nią założenie, by modernizować stanowiska pracy w taki sposób, aby maksymalnie zredukować istniejące zagrożenia, a dodatkowo zwiększyć efektywność pracy. Może się to odbywać na wiele sposobów.

Zacznijmy od samej definicji ekonomii. W połowie XIX wieku stworzył ją profesor Wojciech Bogumił Jastrzębowski. Grecki przedrostek ergon oznacza pracę, z kolei nomos to prawo lub zasada. Słowo odnosi się więc do reguł dotyczących pracy, a także nauki pracy polegającej na maksymalnym wykorzystaniu możliwości. Współczesna ergonomia stanowi interdyscyplinarną naukę, ponieważ wykorzystuje zagadnienia pochodzące między innymi z medycyny pracy, psychologii, socjologii i oczywiście nauk technicznych. Pod względem sposobów wpływania na stanowiska pracy ergonomię możemy natomiast podzielić na korekcyjną oraz koncepcyjną.

Ergonomia korekcyjna w najprostszej definicji oznacza korektę warunków pracy osiąganą poprzez modernizację istniejących stanowisk pracy, urządzeń oraz maszyn, które są na nich wykorzystywane. Współczesna ergonomia korekcyjna zajmuje się analizowaniem stanowisk pracy pod kątem optymalnego ich dostosowania do możliwości psychofizycznych pracownika. Ważnym zadaniem ergonomii korekcyjnej jest likwidacja zagrożeń, które mogą występować w procesie pracy. W takiej analizie wykorzystuje się wiele czynników pochodzących z nauk, z których ergonomia korzysta pełnymi garściami. Z jednej strony chodzi o aspekty techniczne związane z wykorzystywanymi w pracy maszynami, z drugiej o psychologię i medycynę, które odnoszą się do wykonującego daną pracę człowieka.

Ergonomia korekcyjna jest obiektem zainteresowania pracowników służby BHP wykonujących swoje obowiązki w zakładzie pracy. Od strony teoretycznej ergonomią korekcyjną zajmują się także lekarze higieniści oraz lekarze medycyny pracy. Poprawa warunków pracy może odbywać się poprzez likwidowanie ewentualnych wad, jakimi charakteryzują się maszyny i urządzenia. Jednocześnie ergonomia korekcyjna zajmuje się badaniem czynników, które na stanowisku pracy bezpośrednio wpływają na człowieka. Należą do nich między innymi oświetlenie, hałas, zanieczyszczenia, temperatura i wilgotność, ale także zwyczaje pracowników, na przykład tempo wykonywania określonych czynności czy przyjmowana pozycja ciała. W obszar zainteresowania ergonomii korekcyjnej wchodzą też przerwy w pracy przysługujące zatrudnionym.

Efektem stosowania ergonomii korekcyjnej jest poprawa warunków pracy w danym zakładzie, ale także wnioski naukowe, które procentują w przyszłości. Przykładowo, na współczesnych szkoleniach spawaczy przekazywana jest wiedza, która została zdobyta właśnie dzięki ergonomii korekcyjnej.

Równolegle do ergonomii korekcyjnej funkcjonuje także ergonomia koncepcyjna. O ile ergonomia korekcyjna dotyczy poprawy warunków pracy na już istniejących stanowiskach i działających maszynach, ergonomia koncepcyjna jest stosowana wcześniej – na etapie projektu. Na poziomie zakładu pracy ergonomia koncepcyjna pozwala lepiej przygotować konkretne stanowiska pracy, aby określone zagrożenia po prostu się na nich nie pojawiały. Obie dziedziny są równie istotne, a najważniejsze, że przyczyniają się do wyższego poziomu bezpieczeństwa w zakładach pracy, ograniczając liczbę wypadków i częstotliwość występowania chorób zawodowych.

Źródło: https://www.seka.pl/czym-jest-ergonomia-korekcyjna/

Projekt otrzymał dofinansowanie z Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu „Dialog społeczny – godna praca”.