Ks. Franciszka Blachnickiego, założyciela Ruchu Światło–Życie i twórcę Krucjaty Wyzwolenia Człowieka prezydent Andrzej Duda w niedzielę 6 sierpnia br. odznaczył Orderem Orła Białego.

Order Orła Białego z rąk prezydenta RP odebrali w Centrum Ekologii Integralnej Ruchu Światło–Życie w Krościenku nad Dunajcem moderator generalny ruchu światło życie ks. Marek Sędek i główna odpowiedzialna Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła Urszula Pohl.

Prezydent podkreślił, że Order Orła Białego jest „odznaczeniem wolnej, suwerennej, niepodległej Rzeczypospolitej”.

– Był prześladowany przez komunistów, więziony, umieszczony na przymusowym leczeniu psychiatrycznym, a liczne akcje dezinformacyjne deprecjonowały ruch, który tworzył. Ks. Blachnicki budował wewnętrzne poczucie wolności, niezależności i głębokiego oparcia na fundamencie dalszym niż jakikolwiek ustrój państwowy – mówił prezydent Duda i zaznaczył:

Ks. Franciszek Blachnicki był założycielem i duchowym ojcem Ruchu Światło–Życie, jednego z ruchów odnowy Kościoła oraz wspólnoty życia konsekrowanego Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła. Był inicjatorem Krucjaty Wstrzemięźliwości, założycielem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, Chrześcijańskiej Służby Wyzwolenia Narodów oraz Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Światło–Życie w niemieckim Carlsbergu.

Zmarł nagle w Carlsbergu 27 lutego 1987 r. W 2021 roku na zlecenie prokuratorów IPN przeprowadzono ekshumację jego zwłok. Wyniki śledztwa zaprezentowano 13 marca 2023 r. Wynika z nich, że ks. Blachnicki został otruty.

Nic na początku nie wskazywało, że ks. Franciszek Blachnicki, Sługa Boży i twórca ruchu oazowego, będzie Sługą Bożym. Nim powiedział „Wierzę!” od Boga był daleko. Walczył w wojnie obronnej. Zaangażował się w konspirację harcerską. Więzień obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu, z numerem 1201. Był maltretowany w karnej kompanii bloku 13, tym samym, w którym umierał później o. Kolbe. W marcu 1942 r. został skazany, jako obywatel Rzeszy, na karę śmierci przez ścięcie za działalność przeciwko III Rzeszy. Na oddziale skazańców dokonało się jego nawrócenie. Wspominał:

Nigdy w tym okresie nie przeżywałem wątpliwości co do wiary i nigdy nie miałem innych celów i dążeń, zainteresowań, poza wynikającymi z wiary i skierowanymi ku Ojcu przez Syna w Duchu Świętym, w realizacji wielkiego planu zbawienia.

Po kilku miesiącach oczekiwania na wykonanie wyroku w bloku śmierci zrządzeniem losu (lub Opatrzności) karę śmierci hitlerowski sąd zamienił na 10 lat więzienia. Blachnicki przebywał w różnych niemieckich obozach nim w kwietniu 1945 roku został uwolniony przez armię amerykańską.

W pracy duszpasterskiej zwracał szczególną uwagę na formowanie grup elitarnych, czyli nielicznych, ale zaufanych osób. Wypracował metodę rekolekcji zamkniętych – Oaza Dzieci Bożych. Prowadził krucjatę trzeźwości. W październiku 1956 roku rozpoczął pracę w Referacie Duszpasterskim Kurii diecezjalnej w Katowicach i w redakcji tygodnika ,,Gość Niedzielny”. W stanie wojennym wspierał uciekinierów z Polski.

Ks. Blachnicki 17 lutego 1994 roku został odznaczony pośmiertnie Krzyżem Komandorskim Orderem Odrodzenia Polski. 9 grudnia 1995 roku rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny, 1 kwietnia 2000 r. jego szczątki zostały przeniesione do Krościenka i złożone w kościele Chrystusa Dobrego Pasterza, nieopodal Turbacza, Haligowskich Skał i Sokolnicy.