Ostatnio polskie serwisy obiegła informacja, że nieodległa Finlandia zamierza wprowadzić  czterodniowy tydzień pracy. Okazuje się, że te doniesienia to efekt nieporozumienia, czyli niedokładnego cytatu z premier Sanny Marin i jego interpretacji.

– Wierzę, że ludzie zasługują na to, by mieć więcej czasu dla rodziny, bliskich, swoje hobby, inne aspekty życia, np. kulturę – stwierdziła 34-letnia socjalistka, od grudnia premier Finlandii, w kontekście skrócenia tygodnia pracy do czterech dni, a dnia pracy do sześciu godzin.

A tak poważnie? Otóż Microsoft przeprowadził eksperyment w Japonii, wprowadzając na próbę czterodniowy tydzień pracy. Eksperyment trwał w sierpniu ub.r. Okazało się, że gigant technologiczny odnotował wzrost wydajności pracowników.

Przez miesiąc 2300 pracowników Microsoftu wychodziło z pracy w czwartek i mogło cieszyć się z trzydniowego weekendu, bez obcinania pensji. Microsoft odnotował wzrost wydajności o 39,9 proc. w porównaniu z sierpniem poprzedniego roku. Firma poinformowała o spadku kosztów; zużyła o 23,1 proc. mniej energii elektrycznej.

Pomysł krótszego tygodnia pracy nie jest nowy.  Problem przepracowania jest bardzo odczuwalny np. w Japonii. Według rządowych badań z 2016 roku 25 proc. japońskich firm wymaga od pracowników wzięcia ponad 80 nadgodzin miesięcznie. Powstał nawet termin „karoshi”, czyli śmierć w wyniku przepracowania.

Z rozmaitych badań wynika, że od kilku lat najkrótszy tydzień pracy jest w Niderlandach (ok 30 godzin tygodniowo) oraz w Danii i w Norwegii (33 godziny pracy tygodniowo) oraz w Irlandii średnio 34 godziny pracy tygodniowo. Średni tydzień pracy w Niemczech, Szwajcarii i Belgii wynosi 35 godzin.

Z kolei wg raportu OECD Polacy są jednym z najdłużej pracujących narodów w Europie. Aż 7,4 proc. Polaków spędza w pracy ponad 50 godzin w tygodniu, czyli 10 godzin więcej niż standardowe 8 godzin przez 5 dni w tygodniu. Polska to ósmy najbardziej zapracowany kraj na świecie.  

ASG