Permanentne wyczerpanie, narastające uczucie frustracji i znudzenia pracą – symptomy te mogą wskazywać na syndrom wypalenia zawodowego. Stan frustracji zawodowej blokuje organizm i prowadzi do utraty motywacji. Istnieją jednak sposoby, które pomagają przejąć kontrolę nad emocjami, aby ta frustracja zawodowa już się więcej nie pojawiła.

Frustracją nazywamy stan niezaspokojenia pewnych określonych potrzeb. Niezaspokojenie potrzeb w sferze zawodowej większości osób kojarzy się z niską płacą. Jak wskazują jednak eksperci, dobre wynagrodzenie to nie wszystko, pracownik oczekuje zaspokojenia wielu innych potrzeb. Chce być w pracy doceniany za swoją kompetencję, chce mieć wpływ na decyzyjność, odczuwać bezpieczeństwo. Gwarancja stałej umowy, przewidywalnych zadań, szkoleń, jak i dobrej organizacji – to składa się na satysfakcję z pracy, ale nie tylko. Pracownicy są różni. Dla niektórych satysfakcja z pracy, to możliwość zmienności, wyzwań, adrenaliny, stymulacji i kontaktów

Przyczyną pojawienia się frustracji zawodowej są codzienne problemy w pracy, które z upływem czasu coraz bardziej ciążą, powodując chroniczny stres. Jeśli jego stan jest mały bądź średni pracownik odczuwa mobilizację do działania, ale jeśli jest duży – pojawia się wypalenie, panika i frustracja zawodowa.

Raport z 2021 roku pn. „Zdrowie psychiczne w środowisku pracy” opracowany w ramach kampanii „Zrozum. Poczuj. Działaj!” przez Pracodawców RP i Grupę ArteMis, we współpracy z Partnerem Merytorycznym Instytut One – Zdrowie i Harmonia – wskazał, że 85 proc. ankietowanych uważa, że wypalenie zawodowe jest dużym problemem społecznym.

Frustracja nierozerwalnie łączy się ze stresem. Im bardziej jesteśmy zestresowani, tym częściej w naszym życiu pojawia się frustracja zawodowa. Oto, co wpływa na frustrację:

• Niewłaściwy obieg informacji – pracownik nie wie, co ma robić lub dowiaduje się zbyt późno, omijają go istotne informacje, nie docierają ważne dokumenty. Denerwuje się, bo wszystko dzieje się nie z jego winy, a niestety ponosi tego konsekwencje.
• Za dużo zadań – pracownik dostaje zadań za kilka osób. Wciąż zostaje po godzinach, aby zdążyć z terminami, przynosi pracę do domu, nie może odpocząć, jesteś zmęczony i przepracowany.
• Brak określonego celu – pracuje, ale właściwie nie wie, po co. Wykonuje różne działania, bardziej lub mniej interesujące; nie zna celu, ani sensu. Brak określonego celu wpływa na motywację i efektywność, a w efekcie doprowadza do frustracji.
• Nieliczenie się ze zdaniem – pracownik próbuje przeforsować swój pomysł, który zdecydowanie ułatwiłby mu pracę, jednakże kierownictwo z góry zakłada, że nie ma on racji, jedynie zdanie przełożonych jest wiążące.
• Za łatwe lub zbyt trudne zadania – pracownik wykonuje zadania znacznie poniżej poziomu jego kompetencji bądź przeciwnie (są za trudne i nie może sobie poradzić). Nikt go nie słucha, kiedy zgłasza, że tak jest i że to wpływa na zahamowanie pracy lub sprawia, że spada jego produktywność.
• Monotonia – wykonywanie codziennie tej samej, monotonnej i powtarzalnej pracy, sprawia, że zadania pracownik robi automatycznie, jest zmęczony, wypala się i denerwuje.
• Nieprawidłowa ocena – pracownik jest oceniany za coś, na co zupełnie nie ma wpływu. Zdarza się także, że nie zgłasza się żadnych uwag do jego pracy, a na ocenie pracowniczej dowiaduje się, jak źle ją wykonuje. Nie ma żadnych zasad udzielania informacji zwrotnych ze strony przełożonych, co wpływa na poziom wykonywanych przez pracownika zadań.
• Zła atmosfera pracy – przyczyną są głównie plotki, każdy obgaduje się za plecami, powstają konflikty lub przeciwnie – nikt ze sobą nie rozmawia. Pracodawca spogląda nieprzychylnym okiem. Atmosfera w pracy staje się nie do zniesienia – przyjście do pracy jest staje się wysiłkiem.

Istnieją skuteczne sposoby, aby powstrzymać frustrację zawodową bądź jej przeciwdziałać. Wystarczą dobre chęci i zaangażowanie ze strony samego zainteresowanego.

• Nie bać się porażek – mylić się jest rzeczą ludzką. Najważniejsza jest nauka na błędach. Coś się nie udało, wiemy już, co zrobić, by sytuacja się nie powtórzyła.
• Rozmowa z pracodawcą – gdy czujemy, że kontakty z szefem są kiepskie, mamy wrażenie, że nas nie lubi – warto poprosić o rozmowę, podczas której opowie się mu o swoich obawach. Dowiedz się, czy coś się dzieje i czy możesz coś z tym zrobić.
• Nagradzanie siebie – jeśli praca jest dla nas czymś nieprzyjemnym, ale musimy do niej przychodzić, dobrze jest postarać się znaleźć jakiś pozytyw. Jednym z nich może być nagroda za udany dzień pracy – gdy udało się wykonać powierzone zadanie. Nagrodą może być wszystko, co sprawi nam przyjemność.
• Margines błędu – w planowaniu pracy należy dać sobie margines błędu. Dzięki temu frustracja, że znowu nie udało się nam wykonać wszystkich zdań, nie będzie nas dotyczyć.
• Wyznaczaj cele – chcąc widzieć sens swoich zadań, powinniśmy wyznaczyć sobie cel, do którego będziemy dążyć. Dzięki temu każde zajęcie nabiera sensu.

W 2019 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zatwierdziła wypalenie zawodowe, jako oficjalną diagnozę medyczną, wpisując tę przypadłość do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób (ICD-11). Oznacza to, że, specjaliści będą mogli wypisać zwolnienie lekarskie osobom, u których zostanie zdiagnozowane wypalenie zawodowe.

W Polsce na dzień dzisiejszy pracownicy nie mogą liczyć na tego rodzaju zwolnienie – wciąż trwają prace nad wdrożeniem (m.in. tłumaczeniem na język polski ICD-11).

Źródło: https://kadry.infor.pl/bhp/choroby-zawodowe/5744061,wypalenie-zawodowe.html