Mobbing w miejscu pracy to temat, który od czasu do czasu pojawia się w przestrzeni publicznej. Pracownicy są coraz bardziej świadomi swoich praw i wiedzą, w jaki sposób walczyć z mobbingiem. Również wielu pracodawców dokłada wszelkich starań, aby w ich przedsiębiorstwach nie dochodziło do tego zjawiska. Jednak edukacji nigdy za wiele, zwłaszcza że część zatrudnionych mimo podejrzewania mobbingu ukrywa go w obawie przed utratą pracy.

Mobbing to wszelkie działania wobec pracownika lub skierowane przeciwko niemu, które polegają na długotrwałym i systematycznym nękaniu bądź zastraszaniu. Skutkiem mobbingu jest zaniżona ocena przydatności zawodowej, wykluczenie z zespołu poniżenie i ośmieszenie. Podobna definicja znalazła się w polskim Kodeksie Pracy, który daje pracownikom prawną ochronę przed mobbingiem. Ważną cechą mobbingu jest systematyczny charakter – jednorazowy incydent w postaci negatywnego zachowania ze strony przełożonego nie oznacza mobbingu.

Mobbing wciąż w świadomości pracodawców i pracowników bywa ograniczany do otwartej agresji słownej. W rzeczywistości jego definicja jest znacznie szersza i może objawiać się na wiele sposobów. Kryteria mobbingu spełniają między innymi zachowania, takie jak:

• ignorowanie pracownika,
• wyśmiewanie pracownika na osobności lub w obecności zespołu,
• przydzielanie pracownikowi niepotrzebnych zadań,
• grożenie utratą pracy lub naganą,
• zmuszanie zatrudnionego do pracy mimo złego stanu zdrowia,
• izolacja pracownika od zespołu,
• systematyczne przerywanie wypowiedzi pracownika.

Mniej bezpośrednie, a nawet dość subtelne formy mobbingu po długotrwałej perspektywie wywołują równie negatywne skutki, jak słowna agresja. Ofiara mobbingu czuję się niedoceniona, poniżona, a następnie traci wiarę we własne możliwości. Bardzo często mobbing rozpoczyna się niewinnie od pojedynczego konfliktu, jednak nieodpowiednie zachowania ze strony przełożonego z czasem przybierają na sile. Napięta sytuacja wzbudza u pracownika coraz większy poziom stresu i zniechęca go do codziennego przychodzenia do pracy, co jednocześnie bardzo często łączy się z obawą o jej utratę. Prowadzi to do bierności wobec nasilającego się mobbingu.

Pierwszym krokiem do walki z mobbingiem jest świadomość tego zjawiska i praw przysługujących pracownikowi. Przełożony nie ma prawa przekraczać granic mobbingu. Osoba dotknięta mobbingiem może dochodzić swoich praw na drodze sądowej. Dzieje się tak w dwóch przypadkach:

• po rozwiązaniu stosunku pracy ze względu na mobbing,
• po wystąpieniu rozstroju zdrowia u dotkniętego mobbingiem pracownika.

Warto pamiętać, że przełożony, aby uniknąć odpowiedzialności, będzie przyjmował określoną linię obrony. Najczęściej polega ona na wykazaniu rzekomego nierzetelnego wykonywanie obowiązków przez zatrudnionego. Na pracowniku dochodzącym swoich praw na drodze sądowej spoczywa przedstawienie dowodów zachodzącego mobbingu. Planując ochronę przed mobbingiem, warto zadbać o to, aby rozmowy z przełożonym odbywały się w obecności świadków, którzy następnie będą skłonni do potwierdzenia oskarżeń. Ważnym dowodem w sprawach dotyczących mobbingu w miejscu pracy jest też korespondencja e-mail prowadzona z przełożonym. Ostatecznie można także nagrać stosującego mobbing przełożonego, jednak sąd nie zawsze przyjmuje dowody w tej postaci. Do udowodnienia rozstroju zdrowia jest konieczna dokumentacja medyczna wraz z przebiegiem leczenia.

Najlepszą ochroną przed mobbingiem jest odpowiednia selekcja kandydatów na stanowiska kierownicze. Bardzo ważna jest także odpowiednia wiedza posiadana przez pracodawcę i kadrę kierowniczą.

Źródło: https://www.seka.pl/mobbing_jak_zwalczac/

Projekt otrzymał dofinansowanie z Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu „Dialog społeczny – godna praca”.