Choroba pokonała strażnika i depozytariusza prawdy

Nie żyje ksiądz Tadeusz Isakowicz-Zaleski, duszpasterz Ormian, Kresowian i osób niepełnosprawnych, prezes Fundacji im. Brata Alberta, pisarz, poeta, duchowny o wielkim sercu, obrońca często niewygodnej prawdy o Kościele. Duchowny obrządków ormiańskiego i łacińskiego miał 67 lat. Zmarł po ciężkiej chorobie 9 stycznia br.

– Z ogromnym bólem i głębokim żalem informujemy, że dzisiaj o 8 rano w szpitalu w Chrzanowie zmarł po ciężkiej chorobie nasz ukochany Przyjaciel i członek honorowy Stowarzyszenia „Wspólnota i Pamięć” ks. Tadeusz Isakowicz-Zaleski. Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie – podało Stowarzyszenie „Wspólnota i Pamięć” (zdj. materiał stowarzyszenia).

Kapłan na swoim profilu X

Tadeusz Isakowicz-Zaleski urodził się w 1956 roku w Krakowie, w rodzinie ormiańskiej.
Otrzymałem w spadku ormiańską duszę/lwowski akcent/kresowy patriotyzm/ukraińską tęsknotę za Bogiem – napisał w wierszu „Dziedzictwo”.
W 1975 r. jako kleryk został powołany do odbycia zasadniczej służby wojskowej w Brzegu. Pod koniec lat 70. współredagował podziemne pismo „Krzyż Nowohucki” oraz wspierał działania Studenckiego Komitetu Solidarności, a następnie jako diakon w parafii w Chrzanowie, Rajczy i Krakowie Woli Justowskiej pomagał podziemnej „Solidarności”. Święcenia kapłańskie odebrał 22 maja 1983 r. w Katedrze Wawelskiej z rąk ks. kardynała Franciszka Macharskiego.

Był represjonowany przez Służbę Bezpieczeństwa. Został dwukrotnie ciężko pobity przez funkcjonariuszy SB. Cudem uszedł z życiem w Wielką Sobotę 1985 r., gdy w rodzinnej kamienicy sprawcy napadu nieumiejętnie zadzierzgnęli mu pętlę, a on zdołał wyczołgać się z mieszkania. Po raz drugi został pobity 4 grudnia 1985 r., w dzień św. Barbary. Na motywach tych spraw powstał w 2006 r. film pt. „Zastraszyć księdza” o działalności Sekcji D IV Wydziału SB z wykorzystaniem odtajnionych materiałów z wizji lokalnych.
W 1988 r. jako duszpasterz wspierał strajkujących robotników w Hucie im. Lenina. Ks. Isakowicz-Zaleski wpadł na trop agenta ps. „Prorok”, najlepiej ulokowanego źródła informacji wywiadu PRL, czyli Departamentu I Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (SB) w Watykanie na przełomie lat 70 i 80.
W 2006 r. prezydent Lech Kaczyński odznaczył kapłana Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Kapłan w 2007 roku napisał głośną książkę „Księża wobec bezpieki. Na przykładzie archidiecezji krakowskiej”.

Przedmiotem jego szczególnego zainteresowania i modlitewnej oraz badawczej uwagi było mało u nas znane ludobójstwo dokonane przez Turków w 1915 r. na Ormianach i przerażające ludobójstwo dokonane na naszych rodakach przez ukraińskich sąsiadów z inicjatywy OUN-UPA na Wołyniu i w Galicji. W 2008 r. napisał na ten trudny temat książkę „Przemilczane ludobójstwo na Kresach”.
W ramach Fundacji im. Brata Alberta przez 25 lat wspierał ośrodki dla dzieci niewidomych prowadzone przez Siostry Franciszkanki Służebniczki Krzyża na Ukrainie – w Skałacie Starym, Żytomierzu i Charkowie.

[dkpdf-button]
Strona korzysta
z plików Cookies.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej