Z upływem lat osłabiają się funkcje poznawcze i sprawność fizyczna człowieka. U każdego proces ten zachodzi z różną prędkością i siłą, jednak jest nieunikniony. Wyzwaniem dla środowiska pracy jest przeciwdziałanie negatywnym skutkom starzenia się pracowników przez zastosowanie odpowiednio dobranych systemów wsparcia. Biorąc pod uwagę obniżającą się liczbę osób w wieku produkcyjnym w stosunku do osób starszych, znalezienie rozwiązań mających na celu przystosowanie stanowisk pracy do zmieniających się zdolności funkcjonalnych człowieka jest niezwykle istotne z punktu widzenia wydłużenia jego aktywności zawodowej.

Proces starzenia się społeczeństwa powoduje spadek udziału osób w wieku produkcyjnym i wzrost liczby osób powyżej 65 lat, co wpłynie na funkcjonowanie rynku pracy. Konieczne jest utrzymanie sprawności psychofizycznej pracowników starszych, którzy stanowią coraz większy odsetek osób aktywnych zawodowo. Inżynierowie i organy decyzyjne muszą poradzić sobie ze zmianami demograficznymi i ich wpływem na warunki pracy, zwłaszcza dla stanowisk wymagających manualnych i umysłowych zdolności.

Proces starzenia organizmu człowieka powoduje wiele zmian, które wpływają na zdolność do wykonywania pracy zawodowej, szczególnie pracy fizycznej. Najważniejsze zmiany dotyczą układu mięśniowo-szkieletowego i nerwowego. Mięśnie szkieletowe stanowią 30-40% masy ciała młodych i zdrowych osób, ale wraz z wiekiem dochodzi do utraty masy mięśniowej. Zmniejszenie przekroju poprzecznego mięśni, redukcja grubości włókien typu II i zmniejszenie ich masy, generowanej mocy i siły skurczu mięśni, wpływa na sprawność fizyczną, wydajność i wytrzymałość. Siła mięśniowa zwiększa się przez pierwsze trzy dekady życia, po czym stabilizuje się, a po piątej dekadzie życia zaczyna spadać o ok. 15% na dekadę. Po 70. roku życia spadek siły mięśniowej wynosi już 40%, a w dziewiątej dekadzie życia nawet 50%. W związku z tym ważne jest poznanie szczegółów tych zmian, w tym sposobów ich identyfikowania oraz minimalizowania ich wpływu na codzienne funkcjonowanie.

Codzienna aktywność fizyczna i regularne ćwiczenia są skutecznymi sposobami zwalczania procesów starzenia, zmniejszają ryzyko chorób przewlekłych i utrzymują sprawność układu mięśniowo-szkieletowego. Ćwiczenia mogą poprawić wydolność funkcjonalną, zmniejszyć ryzyko upadków i zwiększyć wydolność krążeniowo-oddechową. Trening oporowy jest szczególnie ważny dla utrzymania masy mięśniowej i siły. Zalecane programy aktywności fizycznej obejmują trening wytrzymałościowy, oporowy, równowagi i elastyczności. Dieta z odpowiednią ilością witamin i mikro- i makroelementów również jest ważna. Jednakże, pomimo korzyści, niewielu ludzi ćwiczy regularnie, a to może przyspieszyć proces starzenia.

Dla dłuższej aktywności zawodowej osób starszych ważne jest zachowanie równowagi między wymaganiami pracy a możliwościami pracowników. Idealne środowisko pracy powinno uwzględniać ograniczenia związane z wiekiem, a jednocześnie wykorzystywać mocne strony pracowników. Starsi pracownicy często wybierają prace, w których mogą wykorzystać swoje doświadczenie i wiedzę. W przyszłości wykorzystanie nowych technologii, takich jak egzoszkielety wzmacniające zdolności fizyczne czy inteligentne stanowiska pracy, może pomóc pracownikom w przeciwdziałaniu ograniczeniom związanym z wiekiem. Cyfryzacja i technologie informacyjne, takie jak systemy kompletacji zamówień czy roboty, również mogą pomóc w stworzeniu środowiska pracy przyjaznego starszym pracownikom.

Źródło: https://www.seka.pl/pracownicy-65-plus-dalej-aktywni/

Projekt otrzymał dofinansowanie z Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu „Dialog społeczny – godna praca”.