Narodowa bandera na statkach i okrętach, widziana w portach, na morzach i oceanach, to powód do dumy i źródło przychodów oraz spokoju socjalnego marynarzy i oficerów.

Norweski Rejestr Statków Żeglugi Międzynarodowej powstał w 1987 r. Został ustanowiony, by ograniczyć ucieczkę armatorów do tzw. taniej bandery. Miał też sprawić, że norweska branża żeglugowa zachowa konkurencyjność na arenie międzynarodowej.

Rząd Królestwa Norwegii chciały umożliwić norweskim armatorom rejestrację statków pod inną banderą niż dotychczasowa. Z możliwości takiej skorzystać mogą lokalni armatorzy, którzy obsługują rejsy międzynarodowe.

(fot. nowe jednostki Kystvakten: KV Jan Mayen, KV Hopen i KV Bjørnøya jedne z największych i najdroższych nabytków sektora obronnego w Norwegii).

Promy i inne jednostki pływające pod banderą norweską – wpisane są do Norweskiego Rejestru Statków (NOR) oraz trafiają do Norweskiego Rejestru Statków Żeglugi Międzynarodowej (NIS). A to pozwala norweskiemu operatorowi na zwiększenie konkurencyjności na rynku, który   zatrudnia zagranicznych, a co za tym idzie często tańszych, pracowników. Norweskie organizacje zrzeszające żeglarzy uważają, że nowe regulacje uderzą w norweskich pracowników zatrudnionych na morzu. Ostateczne rozwiązania objęły ochroną zatrudnionych w norweskiej żegludze. Jednym z obostrzeń było   to, że statki zarejestrowane w NIS nie mogą wozić ładunków pomiędzy norweskimi portami czy wozić pasażerów na regularnych trasach z/do Norwegii.

Z kolei odpis podatkowy marynarza w Norwegii, który przebywał i pracował na statku pod norweską banderą lub obcą banderą na terenie norweskiego szelfu kontynentalnego w ciągu roku podatkowego przez minimum 130 dni, może ubiegać się o odpis w wysokości 80 tys. NOK.  

Marynarze osiągający dochody opodatkowane (objęte składką na ubezpieczenie społeczne, czyli trygdeavgift) w Norwegii mogą uzyskać specjalny odpis dla marynarzy (særskilt fradrag for sjøfolk). Wysokość odpisu wynosi 30 proc. od rocznego dochodu brutto, jednak nie więcej niż 80 000 NOK

Tyle, że większość marynarzy nie posiada karty podatkowej, więc często okazuje się, że została potrącona zbyt mała zaliczka na podatek w stosunku do osiągniętych zarobków. Poza specjalnym odpisem dla marynarza można ubiegać się o ulgi podatkowe: nieograniczone prawo wykorzystania ulgi 10 proc., wydatki (småutgifter) dla marynarzy, premie emerytalne, odpis rodzicielski i odsetki od kredytu w Norwegii i w Polsce.