Kornel Morawiecki

* 3 V 1941 Warszawa                                + 30 IX 2019 Warszawa

  • 1958 – matura – IV Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Warszawie
  • 1963 – ukończenie studiów na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Wrocławskiego
  • 1963 – pracownik naukowy Instytutu Fizyki Politechniki Wrocławskiej
  • III 1968 – uczestnik strajków studenckich na Politechnice Wrocławskiej
  • 1970 –  stopień naukowy doktora na podstawie pracy poświęconej kwantowej teorii pola napisanej pod kierunkiem profesora Jana Rzewuskiego
  • 1973 – 2009 – praca w Instytucie Matematyki i Informatyki Politechniki Wrocławskiej.
  • 1979-1990 rozpracowywany przez Wydz. III/III-1/Inspektorat 2 KW MO/WUSW we Wrocławiu w ramach SOR krypt. Harcerz/Tarantula/Ośmiornica
  • 1979 – 1980  – współpracownik Klubu Samoobrony Społecznej we Wrocławiu
  • 1979 – współorganizator druku, kolportażu, następnie redaktor naczelny niezależnego miesięcznika „Biuletyn Dolnośląski”
  • VI 1979 – wita Jana Pawła II w Warszawie, Częstochowie i Krakowie biało-czerwonym transparentem z napisem: „Wiara Niepodległość”; w Warszawie na pl. Zwycięstwa był to jedyny transparent o treści niepodległościowej
  • VIII 1980 – z zespołem „Biuletynu Dolnośląskiego” wspomaga strajki solidarnościowe z robotnikami Wybrzeża
  • IX 1980 – współorganizator „Solidarności” na Dolnym Śląsku
  • VI 1981 – delegat na I Walne Zebranie Delegatów Regionu Dolny Śląsk NSZZ „Solidarność”
  • 1981 – delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”
  • 1981 – jeden z inspiratorów „Posłania do narodów Europy Wschodniej” (I KZD)
  • 14 IX 1981 – zatrzymany na 48 godz. pod zarzutem podważania sojuszu z ZSRS, zwolniony po poręczeniu przez rektora PWr i pod groźbą „S” strajku powszechnego w Regionie Dolnośląskim
  • X – XI 1981 – kilka rozpraw przed Sądem Rejonowym we Wrocławiu
  • 13 XII 1981 – unika zatrzymania: wieczorem przewoził sprzęt poligraficzny i wydrukowany 12 XII 1981 nakład kolejnego numeru „BD” do kolportażu
  • 1981 – redaktor podziemnego pisma „Z Dnia na Dzień” (1. numer drukowany w nocy 13/14 XII 1981 i kolportowany rano we wrocławskich fabrykach
  • V 1982 – w składzie Regionalnego Komitetu Strajkowego, następnie w związku z różnicą zdań z W. Frasyniukiem na temat metod działania zrezygnował z członkostwa w RKS
  • VI 1982 współzałożyciel „Solidarności Walczącej”
  • 1982 – 1990 – redaktor podziemnego pisma „Solidarność Walcząca”
  • 9 XI 1987 – aresztowany, przewieziony do Warszawy, przetrzymywany w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów
  • 30 IV 1988 – podstępem zmuszony do opuszczenia kraju (wraz z Andrzejem Kołodziejem)
  • 30 IV 1988 + 3 dni – powraca, deportowany tego samego dnia z lotniska w Warszawie do Wiednia bez prawa powrotu
  • 1988 – odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta RP na uchodźstwie Kazimierza Sabbata
  • VIII 1988 – powraca nielegalnie do kraju na wieść o strajkach; stanął na czele SW
  • 1989 – przeciwnik Okrągłego Stołu
  • VI 1990 – ujawnia się na zjeździe założycielskim „Partii Wolności”
  • W 1990 – zgłasza swoją kandydaturę w wyborach prezydenckich, nie udaje się jednak zebrać wymaganych 100 tys. podpisów do jej zarejestrowania
  • 1991 – redaktor naczelny pisma „Dni”
  • 1991 – kandyduje bez powodzenia w wyborach parlamentarnych z ramienia  Partii Wolność; w czasie telewizyjnej kampanii wyborczej wywrócił przed kamerami telewizyjnymi okrągły stół, co miało symbolizować jego sprzeciw wobec porozumień Okrągłego Stołu
  • 1993 – Partia Wolność wchodzi w skład „Ruchu dla Rzeczypospolitej”, KM kandyduje bez powodzenia w wyborach parlamentarnych
  • 1997 – kandyduje bez powodzenia w wyborach do Senatu z ramienia „Ruchu Odbudowy Polski”
  • 2007 – kandyduje bez powodzenia w wyborach do Senatu jako bezpartyjny z ramienia „Prawa i Sprawiedliwości”
  • 2007 – według informacji mediów odmawia przyjęcia proponowanego mu z okazji 25-lecia powstania Solidarności Walczącej Krzyża Wielkiego Orderu Odrodzenia Polski, uznając, że reprezentowanej przez niego organizacji należy się najwyższe polskie odznaczenie – Order Orła Białego
  • 6 I 2010 – kandyduje bez powodzenia w wyborach prezydenckich; zajmuje 10. (ostatnie!) miejsce otrzymując 21 596 głosów (0,13%)
  • 2010 – kandyduje bez powodzenia z ramienia KWW Polski Kierunek do sejmiku województwa dolnośląskiego
  • 2011 – kandyduje bez powodzenia z ramienia własnego komitetu „Wolni i Solidarni” do Senatu
  • 2015 – ogłasza start w wyborach prezydenckich; nie udaje się jednak zebrać wymaganych podpisów
  • 2015 – kandyduje tym razem z powodzeniem z ramienia KWW Kukiz’15 do Sejmu (prawdopodobnie jedyne wybory w 3. RP, w których Kornel Morawiecki został wybrany)
  • 30 IX 2019 – umiera na skutek nowotworu trzustki

 

Requiescat in pace

źródła: encysol, wikipedia

[dkpdf-button]
Strona korzysta
z plików Cookies.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej