Czy osobom pracującym na świeżym powietrzu przysługuje odzież chroniąca przed promieniowaniem UV?
Długotrwała ekspozycja skóry na słońce może mieć zarówno krótko-, jak i długoterminowe szkodliwe skutki. Przyczyną tego jest promieniowanie ultrafioletowe. Osoby pracujące na świeżym powietrzu powinny mieć zapewnioną odzież, która w dużym stopniu chroni przed szkodliwym promieniowaniem, powodującym między innymi raka skóry.
Skuteczność takiej odzieży zależna jest od rodzaju i gęstości tkaniny oraz od sposobu jej przetwarzania. Odzież UV zapewniająca bezpieczeństwo pracy w warunkach naświetlenia słonecznego spełnia wymogi normy EN 13758-2:2003+A1:2006 (PN-EN 13758-2:2007).
Norma EN 13758-2:2003+A1:2006 (PN-EN 13758-2:2007) określa właściwości ochronne przed działaniem promieniowania UV. Odzież zgodna z tą normą przeznaczona jest do pracy w środowisku, w którym występuje potencjalne narażenie pracownika na działanie promieni UV.
Współczynnik UPF (Ultraviolet Protection Factor) określa stopień ochrony tkaniny przed promieniowaniem UVA i UVB. Tkanina zostaje wystawiona na działanie źródła UV, które symuluje promienie słoneczne w południe. Ilość promieni UV blokowanych przez tkaninę jest mierzona za pomocą urządzenia zwanego spektrofotometrem. Ocena UPF odnosi się do tego, ile promieni słonecznych jest blokowane. UPF 50+ blokuje ponad 97,5% promieni słonecznych.
Odzież spełniająca normę EN 13758-2:2003+A1:2006 powinna być oznaczona odpowiednim piktogramem lub oznaczona m.in. napisem: „Zapewnia ochronę przed UVA+UVB promieniowania słonecznego” oraz „Ochrona jaką zapewnia odzież może zmniejszyć się w wyniku jej zużycia, rozciągnięcia lub zmoczenia”.
