Norwegia to jeden z najbogatszych krajów świata. Według Banku Światowego państwo to z nominalnym produktem krajowym brutto w przeliczeniu na 1 mieszkańca wynoszącym 81 807 USD znajduje się na 5 pozycji wśród wszystkich państw. Dla porównania Polska w zestawieniu tym znalazł się na 62 pozycji z 15 424 USD PKB na mieszkańca. Duża część dochodów Norwegii pochodzi z państwowych firm wydobywczych, zajmujących się eksploatacją złóż przede wszystkim ropy naftowej, ale również cynku, żelaza i ołowiu. Gospodarka tego państwa to nie tylko przemysł wydobywczy, ale także rybołówstwo, leśnictwo i przemysł elektrochemiczny.

To co wyróżnia ten bogaty skandynawski kraj, to że dochody z bogactw naturalnych służą całemu społeczeństwu, a nie wąskim elitom. Wskaźnik Nierówności Społecznej (indeks Giniego) określa rozkład dochodów w społeczeństwie. Im większa jest jego wartość, w tym nierówność w dochodach jest większa. Im bliżej zera tym dochody poszczególnych grup społecznych są sobie bliższe. Wskaźnik ten należy w Norwegii do najniższych na świecie i w 2018 r. wynosił 0,218.

Również w innym rankingu dotyczącym spraw społecznych Norwegia wypada bardzo dobrze. Wskaźnik HDI (Wskaźnika Rozwoju Społecznego) ocenia kraje na trzech płaszczyznach: „długie i zdrowe życie” (long and healthy life), „wiedza” (knowledge) i „dostatni standard życia” (decent standard of living). W tym wskaźniku im bliżej wartości 1 tym lepiej. Według danych z 2016 roku dzięki wskaźnikowi na poziomie 0,949 Norwegia zajmowała pierwsze miejsce w rankingu. Polska uplasowała się na 25 miejscu ze wskaźnikiem wynoszącym 0,855.

Norwegia nie należy do Unii Europejskiej. Zadecydowali o tym jej obywatele w dwóch referendach. Pomimo to udziela bezzwrotnej pomocy zagranicznej nowym członkom Wspólnoty w ramach Norweskiego Mechanizmu Finansowego oraz Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego (czyli tzw. funduszów norweskich i EOG).

Jedną z podstawowych cech systemu społeczno-politycznego Norwegii to duża rola dialogu społecznego. W rozwiązywaniu problemów i to nie tylko dotyczącego stosunków pracy, ale także wielu innych dziedzin odbywa się z udziałem wszystkich zainteresowanych stron.