„Utworzenie zjednoczonego i niepodległego państwa polskiego z dostępem do morza stanowi jeden z warunków trwałego i sprawiedliwego pokoju oraz rządów prawa w Europie” – deklarowali przywódcy Anglii, Francji i Włoch już w 1918 roku. Niepodległość Polska odzyskała kilka miesięcy później, ale dopiero po niemal dwóch latach – 10 lutego 1920 roku – generał Józef Haller mógł w Pucku powiedzieć, że „dzisiaj od wiernego Kaszuby strażnika tego Bałtyku odbiera morską straż polski marynarz”.

W sto lat po tym wydarzeniu Zarząd Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność” składa hołd tym, którzy już wówczas dostrzegali polityczne, gospodarcze i społeczne znaczenie dostępu do morza i którzy w następnych latach to w praktyce realizowali. Gdyński port, polska marynarka wojenna i flota handlowa, szkoły morskie powstały z niczego w ciągu kilku następnych lat, stanowiąc – obok Centralnego Ośrodka Przemysłowego – symbol odradzającej się po wiekach niewoli Rzeczpospolitej. To tu, nad polskim morzem sześćdziesiąt lat później, w zakładach tak bardzo związanych z morzem, rodziła się „Solidarność”, poprzedzona komunistyczną zbrodnią w grudniu 1970  na ulicach Gdańska i Gdyni.

I dziś, w XXI wieku, w niepodległej Polsce, w świecie, który stał się „globalną wioską”, dostęp do morza jest wartością, której nie sposób przecenić. Handel morski, przemysł okrętowy, turystyka, to sektory, które nadal budują siłę Państwa, jego rozwój i dobrobyt tysięcy rodzin. Porty i stocznie dają coraz bardziej innowacyjne miejsca pracy. W sto lat po tym, jak ofiarowany przez gdańszczan pierścień generała Hallera zniknął w Bałtyku, warto o tym pamiętać.