W wypadku zawieszenia obowiązków stron w stosunku pracy (permittering), pracodawca może zostać częściowo lub całkowicie zwolniony z obowiązku wypłacania wynagrodzenia, a pracownik

może zostać czasowo zwolniony z obowiązków w stosunku pracy. Istotnymi powodami do zawieszenia obowiązków stron może być brak zleceń, pełny magazyn, wypadki itp. Mimo iż obowiązki stron w stosunku pracy są zawieszone, to sam stosunek pracy nie ulega rozwiązaniu.

O zawieszeniu obowiązków należy poinformować pisemnie na 14 dni przed wejściem w życie zawieszenia. Pracownik otrzymuje zwykłe wynagrodzenie w okresie ostrzeżenia o zawieszeniu. Po okresie ostrzegawczym rozpoczyna się okres płatny przez pracodawcę, na dzień dzisiejszy jest to okres 5 dni, a jeżeli pracownik jest zawieszony w stosunku pracy mniej niż w 40 procentach – 15 dni. Pracownik

może być zawieszony w stosunku pracy maksymalnie przez okres 52 tygodni.

Całkowity okres płatny i maksymalny czas zawieszenia w obowiązkach pracowniczych może być różny. Aby uzyskać aktualne informacje na ten temat, zwróć się do biura NAV.

Jeżeli pracodawca zwalnia pracownika w okresie zawieszenia, wówczas ze skutkiem natychmiastowym zostaje zakończony okres zawieszenia w stosunku pracy. W umówionym lub regulowanym prawnie okresie wypowiedzenia pracownik ma obowiązek pracy a pracodawca obowiązek wypłaty wynagrodzenia, mimo iż nie ma do zaoferowania żadnej pracy. Po obowiązkowym okresie płatnym zawieszony w obowiązkach pracownik ma prawo do złożenia wypowiedzenia z 14-dniowym okresem wypowiedzenia.

Źródło: https://www.pip.gov.pl/pl/f/v/104848/nowicjusz%20w%20norwegii%202012.pdf

Projekt otrzymał dofinansowanie z Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu „Dialog społeczny – godna praca”.