Pracodawca może zwolnić pracownika, jeżeli ma do tego istotny powód. Ważny powód zwolnienia musi dotyczyć pracownika lub sytuacji pracodawcy/ przedsiębiorstwa. Powodem zwolnienia pracownika może być także złamanie postanowień umowy o pracę, zredukowanie miejsc pracy lub przekwalifikowanie pracodawcy/przedsiębiorstwa.

Wypowiedzenie należy złożyć w formie pisemnej, niezależnie od tego, czy wypowiedzenie pochodzi od pracownika, czy pracodawcy. Wypowiedzenie przez pracodawcę należy dostarczyć w formie pisemnej osobiście lub wysłać listem poleconym. Pracownik może wymagać podania powodu wypowiedzenia w formie pisemnej. Wypowiedzenie powinno zawierać informacje o prawie pracownika do negocjacji, prawie do wnoszenia sprawy do sądu, i prawie do pozostania na stanowisku pracy w momencie negocjacji. Jeżeli chcesz przeprowadzić negocjacje w stosunku do Twojego wypowiedzenia, to musisz zgłosić to w ciągu 14 dni od otrzymania wypowiedzenia. W takim wypadku powinieneś postarać się o pomoc adwokata lub związków zawodowych. Tego typu sprawy rozstrzygane są w Norwegii przez sąd. Jeżeli nic innego nie zostało ustalone, to okres wypowiedzenia jest miesięczny. Okres wypowiedzenia liczy się od pierwszego dnia miesiąca po otrzymaniu wypowiedzenia. Ponadto prawo zawiera dodatkowe reguły, od których nie można odstępować. Wyznaczają one w zależności od wieku pracownika i okresu zatrudnienia okres wypowiedzenia od 14 dni do 6 miesięcy. Jeśli pracownik jest częściowo lub całkowicie nieobecny w pracy z powodu choroby, nie może on zostać z tego powodu zwolniony w ciągu pierwszych 12 miesięcy. Jeśli pracodawca nie może udowodnić, że powodem wypowiedzenia nie jest choroba, wypowiedzenie jest nieważne.

Po roku zwolnienia chorobowego choroba może być uzasadnionym powodem do zwolnienia, ale wymagane jest indywidualne rozpatrzenie konkretnego przypadku.

Uzasadnieniem dla zwolnienia kobiety nie może być jej ciąża. Jeśli pracodawca nie może udowodnić, że powodem wypowiedzenia nie jest ciąża, wypowiedzenie jest nieważne. Pracownik, który jest na urlopie związanym z ciążą, porodem, opieką przed i po porodzie oraz w pierwszym roku urlopu macierzyńskiego nie może zostać zwolniony w okresie nieobecności, jeśli pracodawca zna powód nieobecności. W przypadku, gdy pracodawca ma uzasadniony powód do zwolnienia, okres wypowiedzenia liczony jest po zakończeniu okresu urlopu. To samo dotyczy w przypadku adopcji.

Przez zwolnienie grupowe rozumie się zwolnienie przynajmniej 10 pracowników w okresie 30 dni, z przyczyn nie dotyczących pracowników. Pracodawca, który rozważa zwolnienia grupowe, ma obowiązek podjąć rozmowy z przedstawicielami związków zawodowych w celu uzgodnienia rozwiązania, aby zwolnienia grupowego uniknąć lub zredukować liczbę zwolnionych.

Pracodawca może rozwiązać umowę o prace ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli pracownik poważnie naruszył obowiązki w pracy lub naruszył w poważny sposób umowę o pracę. Oznacza to, iż pracownika nie obowiązuje okres wypowiedzenia oraz traci on prawo do wynagrodzenia od dnia zwolnienia. Pracownik nie ma prawa do pozostania na swoim stanowisku pracy w momencie sporu, o ile sąd nie postanowi tego w orzeczeniu sądowym.

Źródło: https://www.pip.gov.pl/pl/f/v/104848/nowicjusz%20w%20norwegii%202012.pdf

Projekt otrzymał dofinansowanie z Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu „Dialog społeczny – godna praca”.