Dialog społeczny może przybierać następujące formy:

• Negocjacje – uczestniczą w nich zazwyczaj partnerzy społeczni. Na szczeblu krajowym bierze w nich udział również trzecia strona – rząd. Celem negocjacji jest zwykle osiągnięcie kompromisu, który będzie gwarancją pokoju społecznego. Rokowania mogą także dotyczyć spraw merytorycznych i wzajemnych relacji między stronami. Ich wynikiem powinna być umowa wiążąca wszystkie strony negocjacji.
• Konsultacje – angażują tych samych uczestników, co negocjacje, ale nie muszą prowadzić do zawarcia porozumienia, chociaż strony zazwyczaj honorują ich wynik.
• Opiniowanie – przedstawiciele administracji państwowej występują z inicjatywą, aby poznać opinie związków zawodowych i organizacji pracodawców o polityce rządu. Stanowiska partnerów społecznych nie są bezwzględnie wiążące dla rządu. Zasady opiniowania są jednak najczęściej uregulowane przepisami prawa, które również określają, w jakich sprawach rząd jest zobowiązany do zasięgnięcia opinii.
• Informowanie – partnerzy społeczni mają prawo do informacji na temat spraw istntonych dla  pracowników czy pracodawców. Administracja państwowa przekazuje te informacje, z własnej inicjatywy lub na wniosek zainteresowanych stron. Na poziomie zakładowym prawo do informowania posiadają działające u pracodawców związki zawodowe, rady pracowników oraz inne przedstawicielstwa pracownicze.

Źródło:http://www.solidarnosc.org.pl/twoje-prawa-i-pieniadze/twoje-prawa/dialog-spoleczny