34% firm w Polsce zatrudnia w swoich szeregach pracowników z Ukrainy – takie dane przedstawia raport Personnel Service „Badanie Polskiego Rynku Pracy”. Wyzwanie zarządzania zdywersyfikowanymi językowo zespołami dotyczy nie tylko organizacji przyjmujących pracowników zza Buga, ale także firm English-first, które zatrudniają pracowników na całym świecie.

W dobie dużych zmian na rynku pracy, spowodowanych m.in. przyspieszającą digitalizacją i coraz większą różnorodnością etniczną w Polsce, firmy powinny przykładać szczególną wagę do budowania wspierającej kultury organizacyjnej. To środowisko pracy, w którym pracownicy czują się komfortowo – bez względu na narodowość, płeć czy poziom stanowiska. Z tego powodu coraz częściej mówi się o caring culture, czyli tworzeniu miejsc pracy, które otaczają troską, wsparciem i opieką swoich pracowników.

Budowanie kultury organizacyjnej, w której pracownicy czują bezpieczeństwo psychologiczne i akceptację, ma wpływ na efektywność pracy. Dbanie o to, aby pracownicy zdywersyfikowanych zespołów czuli się komfortowo, skutkuje m.in. zmniejszoną rotacją, wyższą produktywnością i innowacyjnością, a także podejmowaniem trafniejszych decyzji przez pracowników, ponieważ mają oni dostęp do wielu punktów widzenia i pomysłów.

Według danych zebranych przez Straż Graniczną od początku rosyjskiej inwazji na Ukrainę do zaledwie 11 kwietnia, do Polski przyjechało aż 2,657 milionów osób, a część z nich podjęła pracę na terenie naszego kraju. Jeszcze przed wybuchem wojny pracownicy z Ukrainy byli dużą grupą w Polsce, jednak w tym roku jej liczebność znacząco wzrosła.

Obecnie co trzecia firma zatrudnia pracowników z Ukrainy. Według sondażu przeprowadzonego przez Instytut Badawczy Randstad, wśród największych organizacji, czyli tych zatrudniających ponad 250 pracowników, aż połowa zatrudnia lub planuje zatrudnić obywateli Ukrainy, którzy w ostatnim czasie emigrowali do Polski.

Co ważne, polscy pracodawcy za trzy najistotniejsze cechy pracowników z Ukrainy uznają pracowitość i zaangażowanie (54%), adaptacyjność (39%), a także szybką naukę języka (32%). To właśnie te cechy pozwalają osobom z Ukrainy szybko dopasować się do polskich organizacji i rynku pracy.

Według badań Randstad 49% pracodawców, którzy mają w planach zatrudnienie osób z Ukrainy, planuje uruchomić lub uruchomiło specjalne programy wdrażające dla pracowników. 39% firm uważa, że niezbędnym wsparciem są szkolenia podnoszące kwalifikacje dla pracowników z Ukrainy i ich rodzin. Innymi elementami, na które zwrócili uwagę pracodawcy, jest m.in. pomoc w zakwaterowaniu, organizacja opieki nad dziećmi oraz wsparcie w nauce języka polskiego. 

Nowe narzędzia i rozwiązania technologiczne mogą wspierać organizacje zdywersyfikowane językowo. Jedną z opcji jest możliwość zmiany języka software’u, z którego korzysta organizacja i dopasowania go do potrzeb danego pracownika. Pomocnymi funkcjami są także wbudowane translatory, dzięki którym pracownik za pomocą jednego kliknięcia może przetłumaczyć niezrozumiały fragment tekstu.

Ponadto pracownicy mogą brać udział w ustandaryzowanych kursach językowych online, w których uwzględnione są najważniejsze pojęcia i zwroty funkcjonujące w danej organizacji lub branży. Innym rodzajem wsparcia zdywersyfikowanych zespołów jest możliwość wysyłania one-pagerów i newsletterów z najważniejszymi informacjami w firmie w wielu językach. Dzięki temu pracownicy otrzymują najistotniejsze informacje w zrozumiałej i klarownej formie.

Innym bardzo ważnym elementem, który pozwala pracownikom niebędącym native speakerami czuć się swobodnie w swoich firmach, jest odpowiednio zaplanowany i przeprowadzony onboarding. Podczas wdrażania pracownik musi przyswoić dużą ilość informacji i procedur, dlatego warto, aby miał stały dostęp do firmowej bazy wiedzy i słowniczka najważniejszych pojęć, po które może sięgnąć w razie wątpliwości.

Dobrze zaprojektowany onboarding pozwala zmniejszyć rotację, a także zbudować poczucie przynależności do organizacji. W strategie onboardingu powinna być wpisana caring culture, rozumiana jako dbałość o wszystkich pracowników. Podczas onboardingu nowi zatrudnieni powinni czuć, że są mile widziani i ich zdanie ma znaczenie w organizacji, a popełniane przez nich błędy są naturalnym elementem rozwoju.

Pracownicy, dla których język codziennej komunikacji w organizacji nie jest ojczystym, muszą wykazać się dużą uważnością i odwagą, aby sprawnie komunikować się ze współpracownikami. Troską i empatią powinni wykazać się również managerowie zdywersyfikowanych zespołów. To właśnie oni stają przed wyzwaniem niwelowania barier językowych, a także umożliwienia obcojęzycznym pracownikom rozwoju swoich kompetencji, obejmowania specjalistycznych stanowisk i budowania więzi z organizacją, w której pracują.

W dyskusjach prowadzonych w wielojęzycznych zespołach managerowie powinni pełnić funkcję moderatorów. Native speakerzy mają tendencję do szybkiego mówienia, używania trudnych lub potocznych sformułowań, a także dominowania w rozmowach. Managerowie powinni zachęcać osoby zza granicy do zabierania głosu i aktywnego udziału w dyskusjach. Dzięki temu pracownicy przełamują opór lub lęk przed mówieniem w obcym języku, a także mają okazję podzielić się swoją perspektywą i pomysłami.

Innymi sposobami na wsparcie pracowników jest m.in. zapewnienie im opieki psychologicznej, w ramach organizacji. Nowa praca, szczególnie w miejscach, w których mogą występować bariery językowe, jest niezwykle stresująca. Wsparcie psychologiczne pozwoli ułatwić adaptację na nowym stanowisku.

W firmie warto również wyznaczyć osobę, która będzie pełniła funkcję opiekuna i rzecznika obcojęzycznych pracowników. To do niej pracownicy będą mogli zgłosić się po wsparcie i to ona będzie odpowiedzialna na odpowiednią i klarowną komunikację z daną grupą pracowników.

Firmy anglojęzyczne zatrudniające pracowników na całym świecie zdają sobie sprawę, że nauka języków w miejscu pracy pozwala pracownikom mieć większy dostęp do szkoleń i programów rozwojowych. Przykładem może być Amazon czy Walmart, które uruchomiły personalizowane kursy językowe dla pracowników. Zapewnienie osobom, które nie są native speakerami wsparcia w nauce języka, pozwala pracodawcom wzmacniać i zatrzymywać talenty wewnątrz organizacji.

Według badań osoby, które w miejscu pracy spotykają się z nieuprzejmym zachowaniem, osiągają niższe wyniki, są mniej otwarte na pomoc współpracownikom i niechętnie angażują się w życie firmy. Aby uniknąć takich sytuacji, warto wspierać osoby, dla których język codziennej komunikacji w firmie nie jest ojczystym, od pierwszych dni pracy i zapewniać im sprawiedliwe warunki do rozwoju wewnątrz firmy. Managerowie powinni dawać przykład i otwarcie wprowadzać caring culture do organizacji.

Źródło: https://hcmdeck.com/blog/caring-culture-rozne-jezyki-ojczyste/

Projekt otrzymał dofinansowanie z Norwegii poprzez Fundusze Norweskie 2014-2021, w ramach programu „Dialog społeczny – godna praca”.