W dziewięciu branżach w Norwegii obowiązuje „upowszechnienie” (nor.: allmenngjøring) z układu zbiorowego pracy. Płace i niektóre warunki pracy obowiązują w wymiarze minimum dla pracujących w tych branżach, niezależnie czy zakład wstąpił w układ zbiorowy pracy czy też nie, ponieważ zostało to zatwierdzone ustawowo.

Wprowadzono w Królestwie Norwegii minimalne stawki dla niektórych branż.

Czas pracy

Osoby pracujące przy budowach statków i przemyśle stoczniowym obowiązują osobne przepisy o czasie pracy, nie dłużej niż 37,5 godzin tygodniowo. Przy pracy na zmiany jest to: 36,5 godzin średnio tygodniowo w systemie dwuzmianowym, 35,5 godzin w systemie trójzmianowym i 33,6 godzin na zmianach kontynuacyjnych.

Podróż służbowa

Wysłanemu w delegację z pracy (z noclegiem) przy budowie statków i przemyśle stoczniowym pracodawca ma ponieść koszty podróży w Norwegii. Pracodawca ma zapewnić lub pokryć koszty wyżywienia i noclegu. To samo dotyczy też wszystkich podróży poza domem z noclegiem w dziale elektrycznym, na budowach i w zakładach sprzątających. Pracujący w przemyśle budowy statków (stoczniowym), w zakładach sprzątających i na placach budowy mają prawo do ubrań roboczych i obuwia, dopasowanego do pracy, miejsca pracy i pory roku.

W transporcie osobowym pracodawca ma się postarać lub pokryć koszty wyżywienia i noclegu. W transporcie towarowym z noclegiem, pracodawca płaci dietę odpowiadającą kwocie wolnej od podatku. Należna jest jedna trzecia stawki diety za każde rozpoczęte osiem godzin.

Płace

Troską państwa nie może być – o ile chce budować silną pozycję i efektywną, sprawną gospodarkę nie polega na systemowych zasiłkach i płacy minimalnej (w Norwegii dla 9 branż), ale na godziwej zapłacie za dobrze wykonaną, profesjonalną pracę i system podatkowy, który nie dusi inwencji. Relatywnie sporo zarabiają też nie będący specjalistami.

Norwegia jest kierunkiem emigracji zarobkowej. Szacuje się, że mieszka tam i pracuje ok. 100 tys. Polek i Polaków – fachowców z różnych branż, docenianych na rynku pracy. Norwegia znajduje się w czołówce wysokości zarobków Europie. Norweski Urząd Statystyczny (SBB), pokazuje, że płace w relacji 2020/2021 roku wzrosły aż o 4 proc. w przypadku kobiet i 4.4 proc. w przypadku mężczyzn. Średnia płaca w 2022 r. wynosiła 53 150 NOK, czyli ok. 20 700 zł. Mediana wynagrodzenia była niższa i wyniosła 47 755 NOK (32 000 NOK netto), czyli w przeliczeniu około 19 tys. złotych

Pracownicy niewykwalifikowani muszą pogodzić się z niższymi zarobkami (co wcale nie oznacza, że zarabiają oni mało). Uwaga! Największy potencjał zarobkowy oferuje branża wydobywcza (górnicza) i petrochemiczna. Np. osoby zatrudnione na platformach wiertniczych w Norwegii mogą liczyć na wynagrodzenie przekraczające 1,2 mln NOK rocznie.

Minimalna płaca w Norwegii nie jest ustalona raz dla każdej branży, ale osoby zarabiające najniższą krajową są chronione – pracodawcy nie mogą im wypłacać pensji niższej niż ustawowa dla branży.

Minimalne płace w Norwegii zatwierdzone są przez rząd i publikowane na stronie Norweskiej Inspekcji Pracy (Arbeidstilsynet) – z podziałem stawek dla poszczególnych branż. Ma to zapobiegać wyłudzeniom i oszustwom, które dotyczą pracowników zagranicznych. Związki zawodowe dbają o to, by nie dochodziło do łamania praw osób zatrudnionych w tych sektorach. Stawki minimalne są aktualizowane rokrocznie od 1 lipca. Minimalna płaca w Norwegii nie jest ustalona raz dla każdej branży, ale osoby zarabiające najniższą krajową są chronione – pracodawcy nie mogą im wypłacać pensji niższej niż ustawowa dla branży.

Minimalna płaca w Norwegii w 2023 roku – stawki godzinowe:

• Budownictwo – pracownicy wykwalifikowani 220 NOK, pracownicy bez kwalifikacji, z rocznym doświadczeniem 206.5 NOK, pracownicy bez doświadczenia ani kwalifikacji 198.3 NOK, pracownicy poniżej 18. roku życia 132.9 NOK.
• Branża sprzątająca – standardowo 196.04 NOK, pracownicy poniżej 18. roku życia 146.27 NOK.
• Rybołówstwo – pracownicy wykwalifikowani 205.5 NOK, pracownicy produkcji 193.55 NOK, pracownicy poniżej 18. roku życia otrzymują stawkę godzinową w wysokości 80 proc. minimalnej.
• Przemysł stoczniowy – pracownicy wykwalifikowani 189.39 NOK, specjaliści w konkretnej dziedzinie 180.87 NOK, pracownicy stanowisk pomocniczych 172.44 NOK.
• Rolnictwo, ogrodnictwo – pracownicy niewykwalifikowani 149.3 NOK, pracownicy zatrudnieni do 12 tygodni: 129.4 NOK (w dni wolne i podczas żniw), pracownicy zatrudnieni od 12 do 24 tygodni (3-6 miesięcy): 134.9 NOK, pracownicy poniżej 18. roku życia 118.9 NOK lub 109.4 NOK (w przypadku pracy jako pomoc).
• Hotelarstwo, gastronomia – standardowo 175.47 NOK, pracownicy poniżej 18. roku życia 114.08 NOK (16 lat), 123.58 NOK (17 lat), 137.84 NOK (18 lat).
• Branża elektryczna – pracownicy wykwalifikowani 225.15 NOK, pozostali pracownicy 196.47 NOK.
• Przewozy turystyczne – standardowo 174.12 NOK.
• Drogowy transport towarów – standardowo 185.5 NOK.

To kwoty wynagrodzenia brutto.

Pracownicy niewykwalifikowani muszą pogodzić się z niższymi zarobkami (co wcale nie oznacza, że zarabiają oni mało). Uwaga! Największy potencjał zarobkowy oferuje branża wydobywcza (górnicza) i petrochemiczna. Np. osoby zatrudnione na platformach wiertniczych w Norwegii mogą liczyć na wynagrodzenie przekraczające 1,2 mln NOK rocznie.

Minimalne płace w Norwegii zatwierdzone są przez rząd i publikowane na stronie Norweskiej Inspekcji Pracy (Arbeidstilsynet) – z podziałem stawek dla poszczególnych branż. Ma to zapobiegać wyłudzeniom i oszustwom, które dotyczą pracowników zagranicznych. Związki zawodowe dbają o to, by nie dochodziło do łamania praw osób zatrudnionych w tych sektorach. Stawki minimalne są aktualizowane rokrocznie od 1 lipca.