Może zdarzyć się sytuacja, że pracownik nie może wykonywać pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, ale jest gotowy do wykonywania takiej pracy i pozostaje w dyspozycji pracodawcy.

Zgodnie z przepisami prawa pracy, za tak zwaną gotowość do pracy pracownikowi będzie się należało wynagrodzenie za pracę, wynikające z jego osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania, wówczas pracownikowi będzie się należało 60% wynagrodzenia.

W każdym przypadku wynagrodzenie to nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Aby pracownik otrzymał wynagrodzenie za gotowość do pracy muszą być zatem spełnione łącznie dwie przesłanki:

• po pierwsze musi być gotowy do pracy,
• po drugie, niemożność wykonywania pracy jest spowodowana przyczynami leżącymi po stronie pracodawcy.

Gotowość pracownika do pracy polega przede wszystkim na tym, że ma on zarówno fizyczne, jak i psychiczne możliwości sprawowania pracy na rzecz pracodawcy. Ponadto, musi jednoznacznie wyrazić wolę sprawowania pracy.

Okolicznościami dotyczącymi pracodawcy będą natomiast takie okoliczności, zawinione bądź niezawinione przez pracodawcę, które uniemożliwiają wykonywanie pracy.

Okolicznościami zawinionymi przez pracodawcę będzie przykładowo brak materiałów niezbędnych do pracy, które nie zostały wcześniej przez niego zamówione. Do przyczyn niezawinionych zaliczyć można na pewno warunki atmosferyczne, których zaistnienie powoduje niemożność wykonywania pracy, np. wylewanie asfaltu w trakcie deszczu.

Jeżeli zatem pracownik jest gotowy do wykonywania pracy i spełnia wszystkie istotne wymagania, ale pracy wykonywać nie może, pracodawca będzie zobowiązany wypłacić mu wynagrodzenie za tzw. czas przestoju.

Źródło: https://kadry.infor.pl/wynagrodzenie/wynagrodzenie-zasadnicze/262152,Co-to-jest-gotowosc-do-pracy.html