Ile będzie wynosił dodatek za pracę w porze nocnej w 2021 r. ?
Pracownicy mogą wykonywać pracę w różnych porach dnia, a także w nocy. Ze względu na uciążliwość nocnej pracy ustawodawca przyznał pracownikom dodatek do wynagrodzenia. Na wysokość tego dodatku wpływa wymiar czasu pracy obowiązujący w poszczególnych miesiącach roku kalendarzowego. W 2021 r. kwoty dodatku będą więc zależały m.in. od wymiaru czasu pracy ustalonego dla tego roku.
Pora nocna obejmuje 8 godzin pomiędzy godzinami 21:00 a 7:00 (art. 1517 § 1 K.p.). Ustalenia jej ram czasowych dokonuje w zakładzie pracodawca. W przypadku gdy w firmie nie zostaną wskazane konkretne godziny obowiązywania pory nocnej przyjmuje się, że pora nocna obejmuje 10 godzin od 21:00 do 7:00. Wówczas dodatek za pracę w nocy przysługuje pracownikowi za każdą godzinę pracy w tym przedziale czasowym.
Wśród pracowników wykonujących pracę w nocy wyodrębniono grupę „pracujących w nocy”. Są to osoby, których rozkład czasu pracy obejmuje w każdej dobie co najmniej 3 godziny pracy w porze nocnej lub których co najmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym przypada na porę nocną.
Należy dodać, że czas pracy pracującego w nocy nie może przekraczać 8 godzin na dobę, jeżeli wykonuje on prace szczególnie niebezpieczne albo związane z dużym wysiłkiem fizycznym lub umysłowym. Jednak ograniczenie to nie dotyczy:
- pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy,
- przypadków konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii.
„Pracującym w nocy” również przysługują kodeksowe dodatki za pracę w nocy.
Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w nocy w wysokości 20 proc. stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 1518 § 1 K.p.). Od 1 stycznia 2021 r. wynagrodzenie minimalne będzie wynosiło 2.800 zł.
Sposób obliczenia dodatku za 1 godzinę pracy w porze nocnej uregulowano w § 4b rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 927).
W tym celu minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w danym roku należy podzielić przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu.
Nie stosuje się więc jako dzielnika liczby godzin wynikających z rozkładu czasu pracy danego pracownika, ani liczby godzin faktycznie przez niego przepracowanych w danym miesiącu, tylko nominalną liczbę godzin do przepracowania, obliczoną zgodnie z art. 130 K.p. Ze względu na to, że liczba nominalnych godzin do przepracowania jest zmienna w poszczególnych miesiącach roku, to i wysokość dodatków nocnych różni się w tych miesiącach.
Przepis art. 1518 § 2 K.p. przewiduje możliwość wypłacania ryczałtu zamiast dodatków za każdą godzinę pracy w nocy. Jednak jego wypłata dopuszczona jest wyłącznie względem pracowników wykonujących pracę w porze nocnej stale poza zakładem pracy. Ustalona wysokość ryczałtu, co do zasady, powinna odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w porze nocnej. Ryczałt ten nie podlega obniżeniu w razie przepracowania przez pracownika mniejszej liczby godzin w porze nocnej. Natomiast należy wypłacić pracownikowi wyrównanie do ryczałtu, gdy przepracuje on więcej godzin niż zostało przyjętych do ustalenia ryczałtu.
Źródło: Gazeta Podatkowa nr 94 (1760) z dnia 2020-11-23 (autor: Ewa Madejek)
