Porozumienie w Hucie Katowice przesądziło o powstaniu NSZZ „Solidarność”

11 września 1980 roku podpisane zostało porozumienie w Hucie Katowice (w Dąbrowie Górniczej) – z przełomową dla sytuacji zgoda władz na realizację pierwszego punktu postulatów gdańskich: utworzenie nowych, samorządnych związków zawodowych, które byłyby autentycznym reprezentantem klasy pracującej. Na tej podstawie dopuszczono do zarejestrowania NSZZ „Solidarność”.

Porozumienie katowickie, a właściwie porozumienia dąbrowskie, podpisane w Hucie Katowice, przesądziło o powstaniu NSZZ „Solidarność” jako jednolitego, ogólnopolskiego związku zawodowego.  

Ze strony rządowej sygnowali je m.in. minister hutnictwa Franciszek Kaim, dyrektor Huty Katowice Zbigniew Szałajda, podsekretarz stanu Kazimierz Sąda, dyrektor Huty im. Lenina Eugeniusz Pustówka. Z ramienia MKR: przewodniczący Andrzej Rozpłochowski, wiceprzewodniczący Jacek Jagiełka i Bogdan Borkowski, sekretarz MKR Kazimierz Świtoń, Aleksander Karpierz, Zbigniew Kupisiewicz i Wiesław Tatko.

W negocjowaniu, w charakterze doradców, uczestniczyli: Wiesław Chrzanowski, Stefan Kurowski, Janusz Krzyżewski, Zbigniew Bogusławski.

Porozumienie katowickie gwarantowało prawo do powoływania niezależnych związków zawodowych na terenie całej Polski Ludowej, czego nie zawierały wcześniejsze porozumienia z Gdańska, Szczecina i Jastrzębia.

Ustalenia z Zagłębia obejmowały zobowiązanie władz do akceptacji działań, zmierzających do powstawania, organizowania i funkcjonowania struktur Związku na terenie  kraju. Strona rządowa gwarantowała związkowcom dostęp do mediów, zwolnienie z obowiązku pracy osób pełniących funkcje związkowe z zachowaniem prawa do wynagrodzenia, udostępnienie pomieszczeń przez dyrekcje zakładów pracy z przeznaczeniem na działalność związkową, możliwość współdecydowania o sprawach pracowniczych i socjalnych oraz gwarancję uczestnictwa strony związkowej w pracach nad kodeksem pracy, ustawą o związkach zawodowych i o samorządzie robotniczym.

Strona rządowa zobowiązywała się ponadto do zapewnienia bezpieczeństwa wszystkim strajkującym, członkom komitetów strajkowych i robotniczych oraz osobom wspomagającym komitety, do niestosowania represji wobec osób prowadzących działalność związkową i ustanowienia prawa umożliwiającego legalizację nowego ruchu związkowego.

Były to więc ustalenia idące dalej od porozumień zawartych w Gdańsku i Szczecinie.  Najważniejszym efektem porozumienia było wydanie przez Radę Państwa PRL 13 września dekretu o możliwości rejestrowania się nowych związków zawodowych w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie.

MKR Katowice przyjął nazwę Międzyzakładowy Komitet Założycielski i jako pierwszy w Polsce 16 września 1980 roku zgłosił wniosek o rejestrację NSZZ z tymczasową siedzibą w Hucie Katowice, jeszcze przed powstaniem NSZZ Solidarność.     

fot. www.hksolidarnosc.pl

[dkpdf-button]
Strona korzysta
z plików Cookies.
Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na ich używanie. Dowiedz się więcej