Dzisiaj Sąd Apelacyjny w Gdańsku orzekał w precedensowej sprawie odszkodowania za zakaz pracy w stanie wojennym. Wilczy bilet uniemożliwiał bowiem w PRL pracę co aktywniejszym opozycjonistom oraz szczególnie pracownikom zaangażowanym w działalność w obronie praw pracowniczych w latach 70 oraz po zdławieniu „Solidarności” w latach 80.

Ogłoszenie wyroku zostało odroczone i odbędzie się 1 grudnia br.

– Do 2012 roku, sądy powoływały się na przedawnienie roszczeń, na braki formalne. Orzecznictwo ewaluowało. I teraz trzeba składać apelacje od werdyktów oddalających powództwa o odszkodowanie za prześladowania po wyjściu z więzienia. Kolega Andrzej Michałowski po ucieczce ukrywał się trzy lata. Sędzina powiedziała: „po cóż się pan ukrywał, gdyby pan siedział, sąd by przyznał odszkodowanie”. Niebawem zapadnie wyrok w sprawie pani Jung, która po wyjściu na wolność w 1983 roku przez pięć lat była bez zatrudnienia. Czekamy – powiedział nam Czesław Nowak, prezes Stowarzyszenia Godność, skupiającego osoby represjonowane za działalność związkową i polityczną.

Regina Jung jest gdynianką, dziś osobą wiekową i schorowaną, ma 86 lat. Absolwentka Politechniki Gdańskiej, Wydz. Hydrotechniki, w latach 1953-1958 była pracownikiem Przedsiębiorstwa Połowów i Usług Rybackich Szkuner we Władysławowie, a następnie Urzędu Morskiego w Szczecinie. W latach 1962-1982 starszy projektant w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego Projmors w Gdańsku. Od września 1980 r. była w NSZZ „S”, wiceprzewodnicząca KZ w Projmorsie, w lipcu 1981 r. była delegatem na I WZD Regionu Gdańskiego i członkiem Zarządu Regionu. W 1981 r. była delegatem na I KZD NSZZ „S”.

Od 13 do 16 grudnia 1981 r. uczestniczyła w strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, członek RKS. Po pacyfikacji strajku 16 grudnia 1981 r. została aresztowana i 29 maja 1982 r. skazana w trybie doraźnym na karę 3 lat więzienia

(wbrew zakazom wynikającym z wprowadzenia przez Radę Państwa z dniem 13 grudnia 1981 roku na całym terytorium Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej stanu wojennego, przebywając na terenie Stoczni Gdańskiej im. Lenina, nie odstąpiła od udziału w działalności związkowej oraz organizowała i kierowała strajkiem obejmującym zakłady regionu gdańskiego i innych województw przez zorganizowanie komitetów strajkowych, wydawanie komunikatów, apeli i odezw oraz podejmowanie innych prac organizacyjnych. Kwalifikacja art. 46 ust. 1 i 2 dekretu z dnia 12.12.1981 r. o stanie wojennym)

Osadzona w ZK w Bydgoszczy-Fordonie została zwolniona 26 lipca 1983 r. na mocy amnestii. Od 1983 r. do 1989 r. nie mogła znaleźć nigdzie zatrudnienia. Dziesięciokrotnie zwracała się o przywrócenie do pracy. Poza tym 19 miesięcy w areszcie i w więzieniu odcisnęło też swoje piętno. W końcu wiosną 1989 r. została przywrócona do pracy w Projmorsie, jest od 1992 na emeryturze.

Odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.