Główny Inspektor Sanitarny opublikował nową definicję zachorowania na COVID-19 na potrzeby nadzoru epidemiologicznego nad zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 – poinformował GIS na swojej stronie internetowej. Jest to definicja jest z 31 października 2020 roku.

Kryterium kliniczne
Według kryterium klinicznego, za chorego uznaje się osobę, u której wystąpił co najmniej jeden z poniższych objawów: kaszel, gorączka, duszność, utrata węchu lub smaku o nagłym początku albo też zaburzenie smaku.

Kryterium diagnostyki obrazowej
Natomiast według kryterium diagnostyki obrazowej muszą występować zmiany w obrazie radiologicznym płuc wskazujące na tę chorobę.

Kryterium laboratoryjne
Kryteria laboratoryjne mówią o wykryciu z materiału klinicznego kwasu nukleinowego SARS-CoV-2 albo antygenu/ów wirusa SARS-CoV-2.

(Co to oznacza? Testy antygenowe od 5 listopada br. będą taką samą podstawą do stwierdzenia zakażenia jak testy PCR, pod warunkiem stwierdzenia objawów. Do tej pory nawet po zastosowaniu testu antygenowego, należało wykonać test PCR. Będzie to skutkowało wzrostem liczby wykrytych przypadków SARS-CoV-2).

Kryterium epidemiologiczne
Za chorego na COVID-19 według kryterium epidemiologicznego uznaje się każdą osobę, która w okresie 14 dni przed wystąpieniem objawów spełniała co najmniej jedno z kryteriów: miała bliski kontakt z osobą, u której stwierdzono zakażenie SARS-CoV-2 (kontakt z przypadkiem potwierdzonym lub prawdopodobnym) albo przebywała (jako pensjonariusz) lub była członkiem personelu w placówce opiekuńczej lub opieki długoterminowej, w której potwierdzono występowanie COVID-19.

Źródło: wGospodarce.pl