Na wtorkowej konferencji prasowej minister zdrowia Łukasz Szumowski w trakcie fali pandemii, a tuż przed sezonem grypowym, poinformował, że podaje się do dymisji. Dlaczego sprawa zmiany na stanowisku ministra zdrowia nie mogła poczekać do zapowiadanej na wrzesień rekonstrukcji rządu?

Szumowski szefem MZ był od 9 stycznia 2018 r., gdy w ramach rekonstrukcji rządu rządu premiera Morawieckiego zastąpił ministra Konstantego Radziwiłła.  

– Nigdzie nie znikam, nie odchodzę, pozostaje posłem, pozostaję w przestrzeni publicznej. Wracam do zawodu, jestem kardiologiem, elektrofizjologiem, chciałbym leczyć pacjentów – przekazał Łukasz Szumowski.  

– Mamy zbudowany w Polsce system szpitali jednoimiennych, mamy rozbudowaną sieć laboratoriów. Udało się doprowadzić do tego, że w Polsce nie było dziesiątek tysięcy zgonów, jak w krajach Europy Zachodniej, o wiele bogatszych od nas, Włoszech, Francji – mówił minister wymieniając przykłady swoich sukcesów. Tym bardziej zasadne staje się pytanie o powody jego odejścia. Bo przecież nie tylko powszechne w „demoludach” szczepienia przeciwko gruźlicy miały wpływ niebagatelny na naszą większą odporność na wirusy atakujące płuca.

Przypomnijmy, że Łukasz Szumowski jest kardiologiem i profesorem nauk medycznych. Po ukończeniu studiów na Akademii Medycznej w Warszawie wraz z żoną pracował przez miesiąc w Kalkucie, w domu opieki, która założyła Matka Teresa. Później zaczął pracę w Instytucie Kardiologii w Warszawie Aninie. Tytuł profesora otrzymał w 2016 r.

Od 2011 r. był przewodniczącym zespołu specjalistycznego nauk o życiu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W listopadzie 2016 r. został podsekretarzem w Ministerstwie NiSW kierowanym przez Jarosława Gowina. W wyborach parlamentarnych w 2019 r. kandydował do Sejmu z pierwszego miejsca na liście PiS w okręgu płockim. Uzyskał mandat posła. Ponownie objął tekę ministra zdrowia 15 listopada 2019 r.

Łukasz Szumowski od początku epidemii odpowiadał za strategię walki z koronawirusem w kraju. Jako mocny punkt rządu często występował w mediach.

Pod koniec maja br. Koalicja Obywatelska złożyła wniosek o wotum nieufności wobec Szumowskiego zarzucając mu m.in. nieprawidłowości w systemie zamówień środków ochrony i brak wymiernego wsparcia ministerstwa w walce z pandemią COVID-19 oraz nepotyzm. Wniosek ten w głosowaniu przepadł.

W poniedziałek 17 sierpnia br. z funkcji wiceministra zdrowia zrezygnował Janusz Cieszyński, który odpowiadał za zamówienia i politykę zakupową MZ. Funkcję podsekretarza stanu pełnił od 2018 r.