Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw w maju br. wyniosło 6399,59 zł. Wobec notowań z maja 2021 r. było ono wyższe o 13,5 proc. (GUS bada średnie wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw – w firmach zatrudniających ponad 9 osób). To mniej niż średnia inflacja r/d/r odnotowana w maju (13,9 proc.). Inflacja najbardziej daje się we znaki cenach żywności, paliw i energii.

Wynagrodzenia w ujęciu realnym rosną w tempie niższym od wzrostu inflacji. Realnie w portfelach mamy mniej. To pierwszy raz od maja 2020 r. i pierwszej fali pandemii. Podwyżki płac są w gospodarce narodowej (nie w budżetówce i nie w oświacie) nadal duże, ale zjada je jeszcze większa inflacja. Siła nabywcza złotego spada. Od kwietnia br. do maja br. przeciętne zatrudnienie w średnich i dużych firmach spadło o  5 tys. etatów.   

Przypomnijmy, że zarobki są podawane przez GUS w kwotach brutto. Po uwzględnieniu składek i podatku, na rękę przeciętnego pracownika zatrudnionego na umowę o pracę jest to około 4600 zł. Dane GUS uwzględniają jedynie duże i średnie firmy. GUS nie liczy wynagrodzeń zatrudnionych na umowy zlecenie czy o dzieło. W sektorze przedsiębiorstw pracuje ok. 6 497 tys. pracowników na ogólną liczbę ok. 17 203 tys. osób aktywnych zawodowo.  

Z inflacją borykają się wszystkie państwa UE oraz np. USA, Turcja i Izrael. Inflację wyższą od naszej mają Litwa, Estonia, Czechy. Inflacja w strefie euro – jak podaje Eurostat – ustanowiła nowy rekord i wzrosła w maju br. do 8,1 proc. wobec 7,4 proc. odnotowanych w kwietniu i marcu br. Do tego już czterokrotnie przekracza cel Europejskiego Banku Centralnego. Sytuacja inflacyjna jest mocno zróżnicowana w zależności od kraju. Według Eurostatu inflacja na Malcie, we Francji i w Finlandii oscyluje od 5 do 6 procent, do 13 procent na Łotwie. Strefa euro, czyli wejście do niej, nie niesie ze sobą gwarancji stabilności i zabezpieczenia przed rosnącymi cenami.