Od 1 stycznia wzrasta dodatek za pracę w porze nocnej. To efekt podwyższenia płacy minimalnej, na podstawie której jest on obliczany.

Zgodnie zapisami Kodeksu pracy pora nocna to czas pomiędzy godziną 21.00 a 7.00. W ramach tych 10 godzin wskazanych przez ustawodawcę, pracodawca w danym zakładzie pracy określa  początek i koniec 8-godzinnej pory nocnej. Może to być praca np. między 21.00 a 5.00, 22.00 a 6.00 , 23.00 a 7.00 lub inna 8-godzinna zmiana we wskazanym przedziale. To, w jakich godzinach w zakładzie jest praca nocna, powinno być zapisane w regulaminach pracy, bądź w układach zbiorowych i czas jej trwania musi być znany pracownikom.  

Za każdą godzinę pracy wypadającą w tej porze, pracownik powinien otrzymać dodatek do wynagrodzenia. Wysokość tego dodatku to 20 proc. stawki godzinowej obliczonej z minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w danym roku. Wysokość dodatku za pracę w porze nocnej jest  zmienna w zależności od miesięcznego wymiaru czasu pracy. 

Od 1 stycznia płaca minimalna wzrośnie o 200 zł i wyniesie 2800 zł brutto. W każdym miesiącu ta kwota będzie dzielona przez wypadającą w nim liczbę godzin roboczych. Ponieważ w styczniu mamy do przepracowania 152 godziny, dodatek za pracę w porze nocnej wyniesie 3,68 zł brutto. W kolejnych miesiącach jego wysokość będzie się wahała od 3,04 zł brutto do 3,5 zł brutto. Dla porównania w 2020 roku były to kwoty wynoszące od 2,83 zł brutto do 3,25 zł brutto. 

Wszyscy pracownicy zatrudnieni u danego pracodawcy otrzymują dodatek za pracę w porze nocnej w jednakowej wysokości, bez względu na to, na jakich stawkach zostali zatrudnieni. Trzeba jednak pamiętać, że w ten sposób obliczony dodatek za pracę w porze nocnej stanowi kodeksowe minimum, które pracownik musi otrzymać.

W wielu firmach, w których działają związki zawodowe, dodatek za pracę w porze nocnej jest ustalany na wyższym poziomie. Stosowne regulacje dotyczące wielkości tego dodatku mogą się znaleźć w regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania lub w zakładowym układzie zbiorowym pracy.