Totalitarny reżim, mimo swego charakteru, starał się zachowywać pozory legalności i podpierał antywolnościowe działania ustawami uchwalanymi przez posłuszny partii Sejm.

8 października 1982 r. Sejm PRL, przy 12 głosach przeciwnych i 10 wstrzymujących się, uchwalił „Ustawę o związkach zawodowych i organizacjach rolników”. W świetle ustawy wszystkie związki zawodowe, istniejące przed 13 grudnia 1981 roku, w tym NSZZ „Solidarność”, zostają rozwiązane, a rolnikom indywidualnym w ogóle nie przyznaje się prawa do zrzeszania się w związki zawodowe. Majątek organizacji przekazuje się nowopowstałym, koncesjonowanym związkom – OPZZ.

Rada Państwa uchwałą z 12 października 1982 r. ustaliła, że nazwy nowo powstałych związków zawodowych mogą zawierać wyłącznie wyrazy: „Związek zawodowy pracowników…” i dalej nazwa danego zakładu pracy. Wyjątek uczyniono jedynie dla Związku Nauczycielstwa Polskiego, który mógł zachować swoją nazwę i strukturę.

Po uchwaleniu antyzwiązkowej ustawy Tymczasowa Komisja Koordynacyjna NSZZ „Solidarność” wydała oświadczenie, w którym zaznaczyła, że NSZZ „S” może być rozwiązany jedynie na mocy decyzji swoich członków, a „Związek nasz istnieje i nadal będzie działać na rzecz Samorządnej Rzeczpospolitej”.

Konwencja nr 87 Międzynarodowej Organizacji Pracy, dotycząca wolności związkowej i ochrony praw związkowych z 1948 roku, ratyfikowana przez władze PRL 14 grudnia 1956 r. stanowi, że organizacje pracodawców i pracowników powinny być wolne od wszelkiej arbitralnej ingerencji ze strony państwa.

Rządzący od powstania „Solidarności” dążyli do zniszczenia niezależnej od nich, wielomilionowej organizacji. Nie udało się „rozsadzić” Związku ani od wewnątrz, wprowadzając agentów i prowokatorów do związkowych struktur, ani siłowo, wprowadzając stan wojenny, aresztując bądź internując 10 tysięcy związkowych działaczy. Postanowiono więc „Solidarność” zlikwidować administracyjnie uchwalając odpowiednią ki temu ustawę.

Decyzja władz PRL nie została uznana na świecie, na co dowodem jest afiliacja NSZZ „Solidarność” w 1986 r. do Międzynarodowej Konfederacji Wolnych Związków Zawodowych (MKWZZ) i Światowej Konfederacji Pracy (ŚKP).