2 maja – Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej. Według legendy biało-czerwone narodowe barwy Polaków uznał Lech, brat Czecha i Rusa, zachwycony pięknem białego orła  na  tle zachodzącego słońca. Każdy obywatel Polski może eksponować symbole państwowe, manifestując tożsamość narodową oraz przywiązanie do Państwa.

Należy szczególnie dbać, aby symbole Rzeczypospolitej Polskiej umieszczane były zawsze w godnym i honorowym miejscu, uprzywilejowanym względem symboli innych państw oraz innych znaków.

Symbole Rzeczypospolitej Polskiej należy otaczać szacunkiem i przestrzegać protokołu flagowego. Jest to zarówno prawo, jak i obowiązek wszystkich obywateli, organów państwowych, instytucji oraz organizacji. Tym bardziej smucą flagi obcego państwa, wywieszane bezrefleksyjnie na budynkach użyteczności publicznej, a nawet na urzędach państwowych i samorządowych.
Data 2 maja na święto naszej Flagi nie została wybrana przypadkowo. W PRL w tym dniu zdejmowano pośpiesznie flagi państwowe, wywieszone przed państwowym Świętem Pracy 1 maja tak, aby nie były eksponowane w dniu zniesionego przez władze PRL Święta Konstytucji 3 Maja, symbolicznej pamiątki dążenia do niepodległości, nowoczesnego, silnego państwa i odnowionego społeczeństwa. Za „białoczerwoną” wywieszoną 3 maja można było dostać mandat od milicjanta lub stanąć przed kolegium ds. wykroczeń.

Otaczanie symboli czcią i szacunkiem jest prawem i obowiązkiem każdego obywatela. Święto Flagi, ustanowione w 2004 roku, staje się coraz bardziej nasze – przez znak dumy z godła i barw narodowych. Szczycimy się zewnętrznymi symbolami państwowości. Szczególna ochrona prawna należy się dla białego Orła w koronie, hymnu i biało-czerwonych barw. Została ona zawarta jest w art. 28 Konstytucji RP oraz w specjalnej ustawie.

Pamiętajmy, że według obowiązującej normy i etykiety flaga Polski to prostokąt o proporcjach 5:8, podzielony na dwa poziome pasy – biały górny i czerwony u dołu. Każdy obywatel Rzeczypospolitej Polskiej ma prawo wywiesić flagę państwową na swoim domu, a także w oknie lub na balkonie. Szerokość flagi nie może być mniejsza niż 1/3 długości drzewca lub większa niż 1/2 jego długości. Flaga nigdy nie może dotknąć podłogi, ziemi, bruku.

Na niektórych flagach można zobaczyć herb Rzeczpospolitej, tarczę z orłem w koronie. Taka flaga ustawowo jest zarezerwowana dla wojska, polskich placówek dyplomatycznych, portów, lotnisk oraz statków, gdzie jest używana jako bandera. Niestety, od 30 lat już nieczęsto pływają statki pod rodzimą banderą. Pozostała na kutrach, holownikach, jachtach, jednostkach PŻM i PŻB.

Polskie statki po 1990 r. pozbawiono biało-czerwonej bandery, z przyczyn ekonomicznych, przy obojętności rządzących i właściwych instytucji. Ale to temat odrębny…

Samo słowo flaga oznacza znak chorągwi, płat tkaniny na drążku, zszyty z paru bantów (kawałków tkaniny o ustalonej barwie). Najstarszą polską pozycją, o znaczeniu historycznym dla dziejów flag jest praca Jana Długosza „Banderia Prutenorum”, zawierająca wizerunki wszystkich chorągwi zdobytych na Zakonie Krzyżackim w bitwie pod Grunwaldem w 1410 roku.  

Historycznie polskie barwy narodowe wywodzą się z barw herbu Królestwa Polskiego i herbu Wielkiego Księstwa Litewskiego. Biel pochodzi od bieli orła, będącego godłem Polski i bieli Pogoni – galopującego na koniu rycerza, będącego godłem Litwy. Godła znajdują się na czerwonych tłach tarcz herbowych. Orzeł Biały jest herbem Polski od czasów króla Przemysła II, czyli od 1295 roku.

Przed wielką wojną światową i w jej trakcie (oficjalnie ogłoszono bieli i czerwień barwami narodowymi 1 sierpnia 1919 r.) występowały flagi czerwone z aplikowanym białym orłem.

Biało-czerwone dumnie powiewały nad walczącą Warszawą, nad ruinami klasztoru na Monte Cassino, nad zdobytym Berlinem, zawieszona 2 maja 1945 roku na kolumnie Zwycięstwa (Siegessäule) w Berlin Tiergarten. Opaski w barwach narodowych noszone były z dumą na rękawach robotniczych drelichów podczas strajków.  

Wywieśmy naszą dumną flagę. Niech te duże i małe, tradycyjne, biało-czerwone, pojawią się wszędzie w Dniu Flagi Rzeczypospolitej Polskiej i nie tylko w ten dzień. Jedną z wartości jest poczucie skąd się pochodzi i kim się jest. Możemy barwy gospodarza, nasze „biało-czerwone”, pozostawić na naszych domach, podwórzach, balkonach na kolejne dni roku – niech nam i naszym gościom powiewają dumnie!